آموزش های حرفه ای تجهیزات پزشکی! آموزش حرفه ای تجهیزات پزشکی!
پروتز زانوی صاایران با نام تجاری نیتا (KneeTa total knee system) جایگزین کامل مفصل زانو میباشد. طراحی اجزای این پروتز بر مبنای مفهوم مدیال پیوت (Medial Pivot) انجام گرفته است. پروتز شامل چهار قطعه با نام های فمورال، تیبیال، اینسرت، و پاتلار است. قطعه فمورال و تیبیال ساخته شده از سوپر آلیاژ کبالت کروم گرید پزشکی، به ترتیب به پایین استخوان فمور و بالای استخوان تیبیا متصل می شوند. قطعه پلیمری اینسرت که از پلی اتیلن با وزن مولکولی بالا ساخته شده است به قطعه تیبیال قفل می شود و ما بین قطعات فمورال و تیبیال قرار می¬گیرد. قطعه پاتلار، که هم جنس با اینسرت است، جایگزین قسمت آسیب دیده کشکک زانو می شود.
مهمترین ویژگی طراحی این پروتز، مربوط به سینماتیک و مکانیزم حرکتی آن است که یک حرکت آناتومیک و مشابه زانو طبیعی انسان را فراهم آورده است. مسلما ایده آل بیماران این است که پس از ایمپلنت مفصل زانو، احساسی مشابه حالت طبیعی داشته باشند و مفصلشان مطابق زانوی طبیعی حرکت و رفتار کند. بر اساس تحقیقاتی که بر روی حرکت مفصل زانوی طبیعی انسان انجام شده است این نتیجه بدست آمده است که حرکت نسبی در قسمت مدیال تقریبا یک حرکت چرخشی محض و پایدار حول یک نقطه ثابت می باشد و درقسمت لترال حرکت انتقالی نیز وجود دارد.
بر طبق این نتایج و برای تشابه بیشتر و تقلید حرکت زانوی طبیعی، مکانیزم مدیال پیوت در طراحی پروتز زانو بکار گرفته شد. بدین گونه که در قسمت مدیال درگیری فمورال و اینسرت به صورت یک مفصل کروی گوی و کاسه ای پایدار، و در قسمت لترال امکان انتقال در راستای قدامی خلفی، در حدود 15 درجه حول نقطه مفصل مدیال، وجود دارد. همچنین لبه های بلند در قسمت های خلفی و قدامی قطعه اینسرت، لغزش فمورال در این دو قسمت را متوقف می¬کنند و بدین صورت جایگزینی هر دو رباط صلیبی ACL و PCL را فراهم می¬آورند. به عبارت دیگر این پروتز یک bi-cruciate substituting knee implant است.
ویژگی مهم دیگر طراحی این پروتز، مربوط به سطح تماس بین فمورال و اینسرت می¬باشد که این سطح تماس ثابت و حداکثری است. در این پروتز به علت ثابت بودن شعاع فمورال در هر دو صفحه sagittal و coronal، و وجود تماس کروی، سطح تماس بین فمورال و اینسرت نسبت به فلکش ثابت باقی می ماند.
در طراحی این پروتز، نکات و ویژگی هایی رعایت و لحاظ شده اند تا حداکثر محدوده زاویه فلکشن ممکن شود. چند عامل و متغییر وجود دارد که حد ماکزیمم فلکشن را افزایش می دهد. هر چه condylar offset در قسمت خلفی بزرگتر باشد ماکزیمم فلکشن افزایش پیدا خواهد کرد. هر چه محل نقطه تماس فمورال بر روی تیبیال اینسرت به قسمت خلفی نزدیکتر باشد ماکزیمم فلکشن افزایش پیدا خواهد کرد؛ و هر چه زاویه شیب سینی تیبیال نسبت به محور استخوان تیبیا بیشتر باشد نیز ماکزیمم فلکشن افزایش پیدا خواهد کرد.
هر سه ی این عوامل در طراحی این پروتز رعایت شده است. به گونه ای که condylar offset در تمام سایزهای پروتز مدیال پیوت بیشتر از 8 میلیمتر است. مرکز تماس فمورال در محل 3/1 خلفی محدوده AP است و سینی تیبیال نسبت به محورش 3 درجه شیب دارد. این دقت ها و ملاحظات در طراحی باعث شده است که ماکزیمم فلکشن این پروتز پس از عمل جراحی، بیشتر از 120 درجه باشد.
پروتز زانوی نیتا از مکانیزم dovetail locking یا سطوح شیبدار به اصطلاح دم چلچله ای در طراحی خود برای قفل بین قطعات اینسرت و تیبیال بهره گرفته است. این مکانیزم باعث ایجاد یک قفل ایمن و تداخل و انطباق کاملا بسته بین تیبیال و اینسرت می شود بطوریکه میکروموشن های نسبی بین این دو قطعه را بسیار کاهش داده است.
شاید مهمترین پارامتر برای پروتز زانو بحث پایداری آن در فلکشن است. به طوری که شایع ترین مود شکست برای آرتروپلاستی کامل زانو بحث ناپایداری می باشد به طوری¬که در حدود 25 درصد از ریویژن های عمل زانو ناشی از ناپایداری هستند. در پروتزهای زانوی سنتی و مرسوم paradoxical motion مشاهده می شود به این معنی که در طی فلکشن، قطعه فمورال بر روی قطعه تیبیال اینسرت در جهت قدامی منتقل می شود و لغزش دارد.
این حرکت، پایداری پروتز را کاهش می دهد و می تواند باعث ریویژنهای اولیه شود. در حالیکه در پروتز مدیال پیوت به سبب شعاع ثابت در هر دو صفحه ی sagittal وcoronal ، و وجود مفصل کروی گوی و کاسه ای این لغزش در قسمت مدیال حذف شده است. و نیز به سبب هندسه ی قطعه اینسرت در قسمت لترال موبایلیتی لازم به وسیله حرکت چرخش همراه غلتش فراهم گردیده است. این عوامل به همراه سه عامل ماکزیمم بودن و ثابت بودن سطح تماس بین فمورال و اینسرت، مسیر حرکت آناتومیکال قطعه پاتلار بر روی فمورال، و نیز حداکثری بودن محدوده زاویه فلکشن، باعث شده اند تا flexion stability در پروتز زانوی نیتا تضمین باشد.
درحالیکه ناپایداری یکی از علل اصلی در معیوب شدن کوتاه مدت پروتزهای زانو است، عوارض مربوط به سایش اینسرت پلی اتیلنی هنوز هم یکی از عوامل اصلی در معیوبی های طولانی مدت ایمپلنتهای زانو می باشد. در پروتز نیتا، به علت وجود مسیر حرکت تکرارپذیر و نیز کاهش تنش تماسی به سبب افزایش سطح تماس، شاهد یک طراحی سایش محدود هستیم.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید مدیر وب سایت منتشر خواهد شد.
