لیزر وسیله ای است که نور متمرکز و یکپارچه تولید می کند. برخی از فیزیوتراپیست ها برای درمان بیماری های مختلف اسکلتی عضلانی از لیزر درمانی سطح پایین (LLLT) استفاده می کنند. لیزر درمانی سطح پایین یک درمان غیرتهاجمی است که از یک طول موج نور استفاده می کند. هیچ گرما ، صدا یا لرزشی از خود ساطع نمی کند. به آن فوتوبیولوژی یا تحریک زیستی نیز گفته می شود. اعتقاد بر این است که لیزر درمانی سطح پایین بر عملکرد سلول های بافت همبند (فیبروبلاست) تأثیر می گذارد ، ترمیم بافت همبند را تسریع می کند و به عنوان یک عامل ضد التهاب عمل می کند. در درمان اختلالات اسکلتی عضلانی از لیزرهایی با طول موج های مختلف استفاده می شود. از لیزر در فیزیوتراپی به منظور کاهش درد، تسریع در روند بهبود بافت و کاهش التهاب استفاده می شود.
اثرات لیزر در فیزیوتراپی قابل توجه است و این ابزار برای تقویت سایر روش های درمانی نیز مفید است، از جمله:
• کاهش التهاب: ممکن است طی چند ساعت تا چند روز رخ دهد.
• تسکین درد
• بازسازی سریع بافت
• آرتروز زانو، لگن و مچ پا
• روماتیسم مفصلی
• اختلالات مفصل گیجگاهی – فکی
• نشانگان گیرافتادگی شانه
• بورسیت لگن یا شانه
• تحلیل دیسک
• فتق دیسک
• سیاتیک
• درد نوروپاتیک
• تاندونیت
• آرنج تنیس بازان
• ورم کف پا
• کاهش حجم و درد در غدد لنفاوی