استاندارد واکرها با ارتفاع قابل تنظیم ISIRI 4931

پیشگفتار

استاندارد واکرها با ارتفاع قابل تنظیم که بوسیله کمیسیون فنی تهیه و تدوین شده و در بیست و هشتمین کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 77 / 11 / 5 مورد تأیید قرار گرفته ، اینک باستناد بند اماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن سال 1371 بعنوان استاندارد رسمی ایران منتشر گردید. برای حفظ همگامی و هماهنگی با پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع و علوم ، استانداردهای ایران در مواقع لزوم تجدیدنظر قرار خواهند گرفت و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استاندارد برسد در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوطه مورد توجه واقع خواهد شد. بنابراین برای مراجعه به استانداردهای ایران باید همواره از آخرين چاپ و تجدید نظر آنها استفاده کرد. در تهیه و تدوین این استاندارد سعی شده است که ضمن توجه به شرایط موجود و نیازهای جامعه حتی المقدور بین این استاندارد و استاندارد کشورهای صنعتی و پیشرفته هماهنگی ایجاد شود.

لذا با بررسی امکانات و مهارت های موجود و اجرای آزمایش های لازم این استاندارد با استفاده از منبع زیر تهیه گردیده است :

 BS 5104: 1990 Adjustable height walking frames

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین ویژگی ها، مقررات کلی و روش های آزمون واکرها با ارتفاع قابل تنظیم بدون چرخ می باشد. واکرها در سه اندازه اسمی بزرگ ، متوسط و کوچک می باشند.

تعریف

در این استاندارد تعریف زیر کاربرد دارد دستگیره : به قسمتی از واکر اطلاق می شود که به هنگام استفاده عادی از واکر در دست گرفته می شود.

ساختار

1 - 3- كليات
1 - 1 - 3 - بدنه واكرها باید عمومأ مطابق با طرح نشان داده شده در شکل یک باشند.
2 - 1 - 3 - بدنه واكرها باید به غير از پایه های قابل تنظیم دارای یک ساختار مستحکم لوله ای ، اتصالات جوشکاری ، پیچ و مهره ای یا لحیم کاری شده باشند.
3 - 1 - 3 - طراحی بدنه واكر باید به گونه ای باشد که فضای بین پایه های چپ و راست جلوئی مانع از حرکت استفاده کننده نگردد و در حالتی که تمامی چهار پایه ها در کمترین طول هستند بدون لاستیک پایه هرگوه بستهای متقاطع باید مطابق جدول یک باشند (به اندازه مرجوع شود)
4 - 1 - 3 - طراحی واکر باید به گونه ای باشد که شرایط زیر رعایت گردد. الف ) طول هر چهار پایه واکر باید قابل تنظیم باشد. ب ) مرکز هر سوراخی که جهت تنظیم طول تعبیه شده تا قسمت انتهائی پایه باید بیش از 35میلیمتر فاصله داشته باشد. ج ) در حالتی که هر دو پایه عقبی واکر در حداقل طول و هر دو پایه جلوئی در حداکثر طول می باشند زاویه بین پایه های عقبی و سطحی که واکر بر روی آن قرار گرفته نباید بیش از 87 درجه باشد (به شکل مراجعه شود) د) در حالتی که هر دو پایه عقبی واکر در حداکثر طول و هر دو پایه جلوئی در حداقل طول می باشند زاویه بین پایه های جلوئی و سطحی که واکر بر روی آن قرار گرفته نباید بیش از 87 درجه باشد. (به شكل 3مراجعه شود) یادآوری : طراحی واکرها باید به گونه ای باشد که بدون ایجاد اعوجاجی ا بتوان آنها را به صورت افقی درون یکدیگر قرار داد.
2 - 3- پایه مدرج
1 - 2 - 3 - پایه مدرج باید به سهولت درون پایه اصلی در هنگام تنظیم بلغزد.
2 - 2 - 3 - در بلندترین درجه تنظیم قسمت پایه مدرج طول درگیری با پایه ها نباید کمتر از 75میلیمتر باشد. |
3 - 2 - 3 - مركز آخرین سوراخ که جهت تنظیم تعبیه شده باید از انتهای پایه مدرج بیش از 35میلیمتر فاصله داشته باشند. 42 - 3 - سوراخهای تنظیم طول پایه مدرج باید به وسیله ماشین یا سمبه ماتریس و شابلون و مته بطریقی زده شوند که گامهای تنظیم دقیق و مطابق جدول یک باشند.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.