استاندارد ارگونومی محیط های حرارتی - اصول و ضوابط اجرایی استانداردهای ملی ISIRI-10148

پیش گفتار

استاندارد «ارگونومی محیط های حرارتی - اصول و ضوابط اجرایی استانداردهای ملی» که توسط کمیسیون های مربوط تهیه و تدوین شده در یکصد و هفتاد و نهمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 86 / 12 / 27 تصویب شد.

اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن ماه 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. بمنظور حفظ هماهنگی با تحولات و پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدید نظر خواهند شد و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوطه مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین باید همواره از آخرین تجدید نظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

منبع و مأخذی که برای تدوین این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 11399:1995(E) Ergonomics of the thermal environment principles and application of relevant international standards.

این استاندارد یکی از سری استاندارد هایی است (در بند به آنها اشاره شده که روشهای اندازه گیری و ارزیابی گرما، سرما و انتقال دهی را مشخص می نماید به خصوص آن دسته از استانداردهایی که در روند توسعه استاندارد مورد استفاده قرار می گیرند. این استاندارد ارتباط میان این سری از استاندارد ها و چگونگی استفاده از آنان را در راستای تکمیل ارزیابی مقدار دمای کامل گرمای محیط مشخص می کند.

هدف

هدف از تدوین این استاندارد تعیین سامانه ای برای استفاده صحیح، مؤثر و منطقی از استانداردهای ملی مرتبط با ارگونومی محیط های گرم است.

این استانداردها بر پایه پژوهشهای مرتبط با محیط های حرارتی تدوین شده اند. 2 دامنه کاربرد این استاندارد در بررسی های ارگونومیک شامل موارد زیر کاربرد دارد:

1 - 2 بهره گیری از یک استاندارد ملی و راهبردهای تکمیلی مرتبط در ارزیابی محیط های گرم

2 - 2 بعنوان اصول اساسی قابل استفاده در استانداردهای ملی و بین المللی مربوطه

3 - 2 بعنوان اصول اساسی با توجه به پژوهش های انجام شده در محیط های گرم

4 - 2 بررسی های ارگونومیک محیط های گرم شامل درک مفاهیم اساسی و مرتبط با واکنش افراد نسبت به حرارت، دمای محیطی و هم چنین روش های اندازه گیری بعضی پارامترهای بنیادی مهم محیط های گرم است. این بررسی های ارگونومیک محیط های گرم شامل: دمای هوا، دمای تابشی، رطوبت هوا، شتاب هوا، میزان عایق به عنوان لباس و ایجاد دگرگونی گرمایی می باشند.

5 - 2 جنبه های دیگری از قبیل: تنظیم حرارت بدن انسان، انتقال گرما، معادله تعادل گرما، نشانه های مستقیم، تجربیات، شاخصهای حرارتی، تطابق دمای عمقی بدن، دمای سطحی، حس حرارتی، راحتی حرارتی، رطوبت پوست بدن، میزان تعریق مورد نیاز، میزان عایق کاری لباس، در استانداردهای ملی مربوطه مورد بررسی قرار می گیرند(به پیوست الف مراجعه شود).

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.