استاندارد اطلاع رسانی پزشکی - شناسنامه (کارت ) الکترونیک سلامت - قسمت سوم : داده های بالینی محدود ISIRI-10243-3

پیش گفتار

استاندارد « اطلاع رسانی پزشکی - شناسنامه (کارت ) الکترونیک سلامت - قسمت سوم : داده های بالینی محدود » که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط (مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ) تهیه و تدوین شده و در یکصد و شصت و نهمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1386 / 12 / 27 مورد تصویب قرار گرفته است ، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن ماه 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع ، علوم و خدمات ، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود ، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط موردتوجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

منبع و مأخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است :

1- I SO 21549-3: 2004 - Health Informatics - Patient healthcard data- part 3: Limited clinical data

مقدمه

این استاندارد یکی از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 10243 است . با افزایش دسترسی ، و رشد کیفیت خدمات اورژانسی ، تقاضا برای ارایه خدمات بهداشتی و درمانی در جامعه و در منزل، افزایش یافته است . این امر موجب توسعه و استفاده روزافزون از سامانه های ذخیره سازی اطلاعات قابل حمل شده است . چنین ابزار هایی ، به منظور دستیابی به اهداف مختلفی از جمله تشخیص سریع بیماری از طریق دسترسی به سوابق پزشکی قابل حمل و ارتباط با سامانه های نظارتی ، مورد استفاده قرار می گیرند .

عملکرد چنین ابزارهایی ، حمل و ارسال اطلاعات هویتی بین خودشان و دستگاههای دیگر است؛ بنابراین در طول نیمه عمر عملیاتی این ابزارها، امکان به اشتراک گذاشتن اطلاعات موجود در آنها به وسیله دستگاههای مختلف با فن آوریها ، قابلیتها و کارآیی متفاوت ، وجود دارد .

امروزه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی ، به طور روزافزون به چنین ابزارهای خودکار شناسایی وابسته است . برای مثال ، نسخه ها ممکن است خودکار باشد و در تعدادی از مراکز مجهز، قابل بازخوانی بوسیله کامپیوتر بوده و تبادل اطلاعات انجام گیرد . بیمه های خدمات بهداشتی و درمانی و نمایندگیهای آنها که درگیر مراقبتهای بهداشتی بین منطقه ای هستند ، برای باز پرداخت هزینه خدمات خود ممکن است نیازمند تبادل اطلاعات بین ابزارهای غیر مشابه باشند .

ظهور دستگاههای پشتیبانی و بانک اطلاعاتی قابل دسترسی از راه دور، منجر به تولید و استفاده از ابزارهای شناسایی توسط کادر بهداشتی و درمانی شده است ، که همچنین قابلیت اجرای عملکرد امنیتی و انتقال امضای دیجیتالی را به سامانه های خدمات بهداشتی درمانی دوردست از طریق شبکه ، دارد .

با افزایش استفاده از کارتهای الکترونیکی اطلاعاتی برای ارایه خدمات بهداشتی و درمانی ، نیازمندی به استفاده از قالب داده ای استاندارد شده برای تبادل اطلاعات احساس می شود .

داده های مربوط به شخص که به وسیله شناسنامه سلامت حمل می شود ، می تواند به سه نوع دسته بندی شود : الف ) داده های شناسایی : شامل داده های مربوط به خود ابزار و داده های مربوط به صاحب آن ( هویت شخص دارنده شناسنامه )

یاد آوری - شناسنامه الکترونیک سلامت ، بالقوه حاوی داده های مربوط به خود ابزارو داده های مربوط به صاحب آن می باشد و علاوه بر آن ممکن است اطلاعات بالینی و مدیریتی هم داشته باشد .

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد ، تعیین ویژگی های مربوط به محتوی و ساختار اشیاء داده ای بالینی محدود است که در شناسنامه الکترونیک سلامت با استفاده از UML به صورت متن ساده و با توجه به 1.ASN ثبت گردیده و یا به آنها ارجاع شده است .

این استاندارد در شرایطی که چنین داده هایی بر روی شناسنامه سلامت ، با ابعاد فیزیکی مطابق با کارتهای 1-ID تعریف شده در استاندارد 7810 ISO / IEC ، ثبت شده یا به وسیله آن انتقال داده می شوند ، کاربرد دارد .

این قسمت از استاندارد ساختار اساسی داده های موجود در شئ داده ای بالینی محدود را مشخص می نماید. اما مجموعه های داده ای ذخیره شده روی ابزار را مشخص یا محدود نمی کند . مخصوصا داده هایی را که به منظور کمک به ارایه خدمات اورژانسی تعبیه شده اند . اما این داده ها برای تهیه همه اطلاعات مورد نیاز مناسب نبوده و کافی نیستند .

جزئیات وظایف و ساز و کارهای خدمات ذکر شده در ذیل ، در دامنه کاربرد این قسمت از استاندارد قرار نمی گیرند (اگرچه ساختار ارایه شده می تواند با اشیاء داده ای مطرح شده در جاهای دیگر، تطبیق یابد .):

- رمز گذاری داده های متنی خام

- وظایف امنیتی و خدمات مرتبط با آن ، که ممکن است به وسیله کاربران کارتهای داده ای ، بسته به کاربردهای خاص ؛ برای مثال محفاظت از محرمانگی داده ها، یکپارچگی داده ها، و تصدیق هویت اشخاص و تجهیزات مربوط به وظایف آنها مشخص شود .

- ارزیابی خدمات نظارتی که ممکن است بسته به استفاده فعال از برخی کلاسهای کارت داده ای مثل کارتهای ریز پردازنده ، مورد نیاز باشد .

- فرایندهای صدور و راه اندازی کارت ( که موجب فعال سازی و شروع عملیاتی هر کارت داده ای می گردد و متعاقب آن کارت داده ای برای ایجاد ارتباط و ارسال داده آماده می شود .)

موارد زیر نیز خارج از دامنه کاربرد این استاندارد قرار می گیرند :

- راه کارهای فیزیکی یا منطقی برای کار کرد عملی انواع خاص کارت داده ای .

- چگونگی پردازش پیام در مراحل بعدی در بین ابزار واسط میان دو سامانه .

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.