استاندارد حصارهایی برای حفاظت در برابر تابش یونساز - قطعات حفاظ سربی برای دیوارهای با ضخامت ۱۵۰ ، ۲۰۰ و ۲۵۰ میلی متر - قسمت اول : قطعات هفت هشتی با ضخامت ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی متر ISIRI 11029-1

پیش گفتار

استاندارد" حصارهایی برای حفاظت در برابر تابش یونساز - قطعات حفاظ سربی برای دیوارهای با ضخامت 150 ، 200 و 250 میلی متر - قسمت اول : قطعات هفت هشتی با ضخامت 150 و 200 میلی متر " که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط (مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران / سازمان انرژی اتمی ایران تهیه و تدوین شده و در دویست و پنجمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 87 / 9 / 25 مورد تصویب قرار گرفته است ، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371 ، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود . برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO9404-1: 1991, Enclosures for protection against ionizing radiation - Lead shielding units for 150 mm, 200 mm and 250 mm thick walls - Part 1: Chevron units of 150 mm and 200 mm thickness

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد ملی تعیین ویژگی های انواع قطعات سربی مورد استفاده برای ساخت حصارهای حفاظت کننده در برابر تابش یونساز است. این قطعات عبارتند از قطعات اصلی: آجرها، دیر کها؛ قطعات کاربردی: آجرهای سوراخدار، پنجره ها، قطعات کروی شکل، توپیها و قطعات کاهنده.

در این قسمت از استاندارد آجرها فقط برای دیوارهای با ضخامت 150 میلی متری استانداردسازی شده اند. از آنجا که آجرهای هفت هشتی چهارتایی و پنج تایی ساخته نمی شوند، در ساخت دیوارهای با ضخامت 200 و 250 میلی متر از آجرهایی به ضخامت 50، 100 و 150 میلی متر استفاده می شود. برای وضوح بیشتر، قطعات حفاظ 150 و 200 میلی متری در دو بخش جداگانه بررسی می شوند. در ایزو 7212 برای قطعات حفاظ با ضخامت 50 و 100 میلی متر استانداردسازی انجام شده است.

طبقه بندی

قطعات شرح داده شده در این استاندارد در سه دسته طبقه بندی می شوند.

- دسته 1: قطعات استانداردسازی شده. نمودار شکل های 7، 15 و 28، قطعات استانداردسازی شده در دسته 1 را نشان میدهند).

- دسته 2: قطعاتی که خیلی کم استفاده می شوند، برای اهداف بسیار خاص کاربرد دارند و یا به علت به کارگیری زیاد در یک کشور، به نظر می رسد استفاده از آنها متداول تر خواهد شد (نمودار شکل های 16 و 29، قطعات استاندارد شده در دسته 2 را نشان میدهد).

- دسته 3: قطعاتی هستند که استفاده از آنها در یک دوره انتقال موقت مورد پذیرش است. این قطعات در یک یا چند کشور استفاده می شوند و بعد از دوره انتقال از موضوع این استاندارد خارج خواهند شد. همچنین این دسته ممکن است، شامل قطعاتی باشد که قبلا در دسته 2 بوده اند، اما از اهمیت آنها کاسته شده است. این قطعات پس از دوره انتقال از دسته 3، از دامنه کاربرد این استاندارد خارج خواهند شد.

یاد آوری ها

یادآوری 1- قطعه ای که دارای دو وضعیت مختلف درون دیوار حفاظ است، شماره مرجع یکسان دارد، اما بر اساس وضعیت قرارگیری درون دیوار، نام آن متفاوت است. برای مثال آجر ساده پایه و آجر معمولی انتهای سمت چپ شماره مرجع یکسانی دارند:

یادآوری 2- در متن آمده است که: - آجر ساده آجری با ابعاد 100 میلی متر در 100 میلی متر است که در داخل دیوار در انتها، گوشه و به صورت ویژه به کار نمی رود. - آجر معمولی آجری است که در قسمت فوقانی و تحتانی دیوار قرار نمی گیرد. | به جز موارد ذکر شده در یادآوری 2، سه رقم آخر در سریهایی مطابق جدول 1 آمده است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.