استاندارد آکوستیک - تعیین انتشار خارجی صدا از طریق منابع صدای نزدیک به گوش - قسمت ۲: تکنیک استفاده از مانکن ISIRI-10533-2

پیش گفتار

استاندارد "آکوستیک - تعیین انتشار خارجی صدا از طریق منابع صدای نزدیک به گوش - قسمت 2: تکنیک استفاده از مانکن" که توسط کمیسیون های مربوط تهیه و تدوین شده و در یکصد و شصت و سومین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 86 / 12 / 19 مورد تصویب قرار گرفته است، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن ماه 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر میشود.

برای حفظ همگامی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها ارایه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین برای مراجعه به استانداردهای ملی ایران باید همواره از آخرین تجدید نظر آنها استفاده کرد.

منبع و مأخذی که برای تهیه این استاندارد به کار رفته است به شرح زیر است:

ISO 11904-2: 2004, Acoustics- Determination of sound immission from sound sources placed close to the ear – Part 2: Technique using a manikin

در این مجموعه استاندارد، روشهای تعیین انتشار خارجی صدا از طریق منابع نزدیک به گوش، مشخص شده است که در این وضعیتهاتراز فشار صدای اندازه گیری شده در موقعیت فرد مواجه شده ولی بدون حضور فرد)، مواجهه با صدا را به طور مناسبی نشان نمیدهد.

برای ایجاد امکان ارزیابی مواجهه از طریق معیارهای تعیین شده، مواجهه گوش، اندازه گیری و سپس تبدیل به تراز میدان پخشا یا میدان آزاد متناظر می گردد. در صورت استفاده از استاندارد ملی ایران 10533 - 1 ، نتیجه به صورت تراز فشار صدای پیوسته معادل وزن یافته در مقیاس A مرتبط با میدان پخشا یا میدان آزاد، LDF , Haeq یا LFF , HAeq و در صورت استفاده از استاندارد ملی ایران 2-10533، نتیجه به صورت LFF , MAeaq یا LDF , MAeq تعیین می شود.

در استاندارد ملی ایران 1-10533، اندازه گیری های انجام شده با استفاده از میکروفون های مینیاتوری یا پروبی واردشده در گوش افراد آزمون شونده (میکروفون در گوش واقعی، تکنیک MIRE) توصیف شده اند. در استاندارد ملی ایران 2-10533، اندازه گیری های انجام شده با استفاده از مانکن مجهز به شبیه ساز گوش شامل میکروفون (تکنیک مانکن) توصیف شده است.

برای مثال، استاندارد ملی ایران 10533 را می توان برای آزمون تجهیزات و تعیین مواجهه با نوفه در محل کار به کار برد، که در حالت مواجهه از طریق منابع نزدیک به گوش، تراز فشار صدای اندازه گیری شده در موقعیت فرد مواجه (ولی بدون حضور وی)، مواجهه با صدا را به طور مناسبی نشان نمی دهد. مثال هایی از کاربرد این روش ها هدفون ها و گوشی های مورد استفاده برای باز تولید موسیقی یا سخنرانی، خواه در محل کار یا در طول استراحت، ضربات چکش نزدیک به سر، و مواجهه ترکیبی از طریق منبع صدای نزدیک به گوش و میدان صدای خارجی است.

هرگاه قرار باشد انواع ویژه ای از تجهیزات مورد آزمون قرار گیرد (برای مثال ضبط صوت های قابل حمل یا محافظ های شنوایی دارای گیرنده رادیویی)، سیگنال های آزمون مناسب برای این نوع ویژه تجهیزات باید مورد استفاده قرار گیرند. این مجموعه استاندارد، چنین سیگنال های آزمون با شرایط کاری تجهیزات را در بر نمی گیرد بلکه این موارد ممکن است در استانداردهای دیگری مشخص شوند.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، مشخص کردن روشهای اندازه گیری چهار چوب پایه برای انتشار خارجی صدا از منابع صدای نزدیک گوش است.

این اندازه گیری ها از طریق مانکن های مجهز به شبیه سازهای گوش شامل میکروفون انجام می شوند. مقادیر اندازه گیری شده به طور پیاپی به ترازهای میدان آزاد یا میدان پخشای متناظر تبدیل می شوند. نتایج به صورت ترازهای فشار صدای پیوسته معادل وزن یافته در مقیاس A مرتبط با میدان آزاد یا میدان پخشا تعیین می شوند. این تکنیک به عنوان تکنیک مانکن نامیده میشود.

این استاندارد درباره مواجهه با صدای ناشی از منابع نزدیک به گوش، برای مثال در طول آزمون های تجهیزات یا در محل کاری از طریق گوشیها یا محافظ های شنوایی با تسهیلات ارتباط شنیداری کاربرد دارد. این استاندارد در گستره بسامدی 20 هرتز تا 10 کیلوهرتز کاربرد دارد.

برای بسامدهای بیش از 10 کیلوهرتز می توان از استاندارد ملی ایران 1-10533 استفاده کرد. 

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.