استاندارد لیزر و تجهیزات مرتبط با لیزر - قطعات اپتیکی استاندارد- قسمت 1: قطعات برای گستره های طیفی فرابنفش، مرئی و فروسرخ نزدیک ISIRI 11711-1

پیش گفتار

استاندارد «لیزر و تجهیزات مرتبط با لیزر - قطعات اپتیکی استاندارد- قسمت 1: قطعات برای گستره هایطیفی فرابنفش، مرئی و فروسرخ نزدیک» که نخستین بار در سال 1387 تدوین و منتشر شد، بر اساس پیشنهادهای دریافتی و بررسی و تأیید کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی ایران شماره 5 برای اولین بار مورد تجدیدنظر قرار گرفت و در ششصد و هفتادمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 95 / 12 / 22 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد. این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 1-11711: سال 1387 میشود.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی زیر به روش «معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی مزبور است:

11151-1: 2015, Lasers and laser-related equipment- Standard optical components ISO - Part 1: Components for the UV, visible and near-infrared spectral ranges

مقدمه

این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 11711 است و سایر قسمت های این مجموعه عبارتند از: قسمت 2: تجهیزات برای گستره طیفی فروسرخ لیزرها در زمینه های گوناگونی شامل پزشکی، فرآوری مواد، فن آوری اطلاعات و اندازه شناسی کاربردهای فراوان دارند. بیشتر لیزرها دارای پنجره های اپتیکی و آینه (داخل کاواک) هستند و در اکثر سامانه های لیزر از پنجره ها، تقسیم کننده های باریکه، انحراف دهنده ها، آینه ها و عدسیهای گوناگونی استفاده میشود. در قطعاتی که در لیزرهای توان بالا استفاده می شوند برای جلوگیری از آسیب ناشی از لیزر، این قطعات استفاده شده باید در بالاترین توان پیک و/یا چگالی انرژی مقاومت کنند. بنابراین ویژگیهای قطعات لیزرهای توان بالا نسبت به قطعاتی که در لیزرهای توان پایین استفاده میشود، بسیار ضروری تر است.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات برای قطعات اپتیکی لیزر، برای استفاده در گستره طیفی فرابنفش، مرئی و فروسرخ نزدیک، از طول موج nm 170 تا mm 2100 و تسهیل در تأمین قطعات یدکی با استفاده از روش های زیر است:

- تعیین ابعاد ترجیحی و رواداری ها، و به موجب آن کاهش تعداد انواع؛

- استانداردسازی ویژگی ها و برداشتن موانع تجاری؛

- تدوین شناسه گذاری پذیرفته شده برای سفارش قطعات این استاندارد، زیرلایه های مسطح، بدون نمره

- کروی و کروی، عدسی ها و همچنین قطعات اپتیکی که به طور مشخص به عنوان قطعات اپتیکی استاندارد طراحی شده اند و معمولا در کاتالوگ های عرضه شده توسط تأمین کنندگان برای استفاده در لیزر در نظر گرفته می شوند را پوشش میدهد.

این استاندارد توصیف قطعات، مواد به کار رفته، ابعاد فیزیکی و رواداری های ساخت (شامل پرداخت سطوح، شکل و توازی را در بر می گیرد. البته بیشتر این قطعات و نه همه آنها پیش از جای گذاری در داخل سامانه لیزر، پوشش دهی می شوند (کاملا بازتابی، بازتابی جزئی و ضد بازتابی). این استاندارد، توصیه های مربوط به ویژگی های پوشش دهی را شامل نمی شود. یادآوری برای قطعات اپتیکی که در گستره طیفی فروسرخ کاربرد دارند (بزرگتر از nm 2100) به استاندارد ملی ایران شماره 11711 - 2 مراجعه کنید. برای بررسی ویژگی ها و آزمون پوششهای اپتیکی به مجموعه استانداردهای 9211 ISO مراجعه کنید.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.