استاندارد پروتزها و ارتزها - نقص عضو - قسمت اول: روش توصیف نقص عضو مادرزادی ISIRI 12061-1

پیش گفتار

استاندارد " پروتزها و ارتزها - نقص عضو - قسمت اول: روش توصیف نقص عضو مادرزادی " که پیش نویس آن در کمیسیون های فنی مربوط تهیه و تدوین شده و در دویست و سی و هشتمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 88 / 9 / 11 مورد تصویب قرار گرفته است ، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

منبع و مآخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 8548-1:1989, Prosthetics and orthotics – Limb deficiencies-Part 1: Method of describing limb deficiencies present at birth

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین روشی برای توصیف نقص مادرزادی اندام های فوقانی و تحتانی می باشد. در این روش فقط نقص های استخوانی ناشی از اختلال در تشکیل آنها) توصیف می شود و از این رو این استاندارد مبتنی بر عوامل آناتومیک و رادیولوژیک است. عوامل اتیولوژیکی و اپیدمیولوژیکی مربوط به نقص ها در دامنه کاربرد این استاندارد قرار ندارد.

مراجع الزامی

مدارک الزامی زیر حاوی مقرراتی است که در متن این استاندارد ملی ایران به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب آن مقررات جزئی از این استاندارد ملی ایران محسوب میشود. در صورتی که به مدرکی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی آن مورد نظر این استاندارد ملی ایران نیست. در مورد مدارکی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه های بعدی آنها مورد نظر است.

اصطلاحات و تعاریف در این استاندارد، اصطلاحات و تعاریف نوشته شده در استانداردهای ملی ایران 3502 و 3503، به کار می روند.

توصیف نقص ها

کلیات ابتدا هر نقص به صورت عرضی یا طولی توصیف شده و در ادامه طبق بندهای 4 2 یا 34 توصیف های اضافی مورد نظر ، برای هر نوع نقص بیان میشود. در مواردی که بیمار، نقص عضو در بیش از یک اندام داشته باشد، لازم است هر کدام از آنها به صورت جداگانه توصیف شود.

نقص های عرضی نقص های عرضی به روش زیر توصیف می شوند:

الف سمت درگیر بیمار، به صورت راست یا چپ

ب اندام درگیر، به صورت فوقانی یا تحتانی؛

پ سطح نقص، به طوری که در شکل 1 نشان داده شده است.

نقص های طولی نقص های طولی به روش زیر و مطابق شکل های 2 و 3 توصیف می شوند:

الف سمت درگیر بیمار، به صورت راست یا چپ؛

ب اندام در گیر، به صورت فوقانی یا تحتانی؛

پ برای استخوان های کمربند شانه و لگن و همچنین استخوان های بلند اندام ها، نام استخوان (های) درگیر برای استخوان کف دست ، استخوان کف پا و بند های انگشتان، شماره انگشت مبتلا بیان می شود. شماره گذاری استخوان های کف دست و کف پا و انگشتان مربوط به آنها به ترتیب از طرف های زندزبرینی و درشت نئی انجام می شود، به طوری که شماره انگشت شست دست و شست پا عدد یک می باشد.

یادآوری - در مواقع اشاره به مجموعه استخوان کف دست یا استخوان کف پا همراه با انگشتان مربوط به آنها، می توان از اصطلاح ردیف استفاده کرد.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.