استاندارد ارگونومی- جابجایی دستی - قسمت 1: بلند کردن و حمل کردن INSO-14956-1

پیش گفتار

استاندارد ارگونومی- جابجایی دستی - قسمت 1: بلند کردن و حمل کردن" که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوطه توسط سازمانملی استاندارد ایران تهیه و تدوین شده و در سیصد و هفتاد و ششمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1391 / 10 / 26 مورد تصویب قرار گرفته است، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات سازمان ملی استاندارد ایران مصوب بهمن ماه 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر میشود.

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استاندارد ارائه شود، در هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت . بنابراین برای مراجعه به استانداردهای ملی ایران باید همواره از آخرین تجدید نظر آنها استفاده کرد.

در تهیه و تدوین این استاندارد سعی شده است که ضمن توجه به شرایط موجود و نیازهای جامعه، در حد امکان بین این استاندارد و استانداردهای بین المللی و استاندارد ملی کشورهای صنعتی و پیشرفته هماهنگی ایجاد شود.

منبع و مأخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 11228-1: 2003, Ergonomics- Manual handling- Part 1: Lifting and carrying

مقدمه

سه قسمت از سری مجموعه های این استاندارد، توصیه های ارگونومیکی را برای وظایف جابجایی دستی متفاوت ارائه می کنند. تمامی قسمت های این مجموعه ها در فعالیت های حرفه ای و غیر شغلی کاربرد دارند. این استانداردها اطلاعات برای طراحان، کارفرمایان، کارکنان و سایر افراد درگیر در کار، شغل و طراحی محصول را فراهم می کنند. این استاندارد ملی با استاندارد ملی شماره 10145 سال 1386 بر مبنای استاندارد 2000 :11226 ISOدر دسترس است.

این قسمت از سری مجموعه های این استاندارد، اولین استاندارد در مورد جابجایی دستی می باشد.

اختلالات در سیستم بافت عضلانی به طور فراگیر و جهانی رایج و یکی از فراوان ترین اختلالات در سلامت شغلی می باشد. عواملی از قبیل اندازه و جرم شیئ که جابجا می شود، وضعیت بدن در حین انجام کار، همچنین فراوانی و مدت زمان جابجایی دستی می تواند به تنهایی یا به صورت ترکیبی، به فعالیت های جابجایی خطرناک سوق داده شده و منجر به خطر اختلال در بافت عضلانی شوند.

تعیین حدود توصیه شده برای جرم اشیاء با در نظر گرفتنوضعیت بدن در حین انجام کار، فراوانی و مدت زمان جابجایی دستی که ممکن است انتظار رود افراد به طور منطقی فعالیت های مرتبط با جابجایی دستی را اعمال کنند، مطلوب می باشد.

یک رویکرد ارگونومیکی دارای تأثیر بسزایی در کاهش احتمال خطر در بلند کردن و حمل کردن است. در این ارتباط یک طراحی خوب کار بخصوص در مورد وظایف و محل کار که ممکن است شامل استفاده از کمک های مناسب باشد، ضروری است.

در این قسمت از سری مجموعه های این استاندارد، حدود توصیه شده در رویکردی گام به گام به منظور برآورد احتمال خطر سلامتی در مورد بلند کردن و حمل کردن در هر مرحله، پیشنهاد می شود. به علاوه، راهنمای عملی برای سازماندهی ارگونومیکی مرتبط با جابجایی دستی در پیوستهای الف، ب وپ ارائه شده است.

الگوی ارزیابی احتمال خطر ارائه شده، برآورد احتمال خطر مرتبط با جابجایی دستی مواد را مجاز می کند. این الگو، خطرات (شرایط نامساعد) مرتبط با جابجایی دستی و زمان سپری شده با فعالیت های مرتبط با جابجایی دستی را مورد بررسی قرار میدهد. شرایط نامساعد می توانند جرمهای بالایی باشند که به منظور بلند کردن ماهرانه یا وضعیت های مورد نیاز بدن به نحوی ناشیانه به هنگام فرآیند بلند کردن از قبیل بالاتنه پیچ خورده یا خم شده یا دور از دسترس، مورد استفاده قرار گیرند. این قسمت از سری مجموعه های این استاندارد، اطلاعات مورد نیاز هم در مورد بلند کردن تکراری و هم در مورد بلند کردن غیر تکراری را ارائه می کند.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیینحدود توصیه شده برای بلند کردن و حمل کردن به صورت دستی به ترتیب با در نظر گرفتن شدت، فراوانی و مدت زمان وظیفه کاری است. این استاندارد به منظور تعیین راهنمایی برای ارزیابیچندین متغیر وظیفه کاری در راستايخطرات سلامتی مجاز برای جمعیت کاری مورد ارزیابی، طراحی شده است.

این استاندارد برای جابجایی اشیاء با جرم سه کیلوگرم یا بیشتر کاربرد دارد.

این استاندارد برای راه رفتن با سرعت ملایم یعنی با سرعت m / s 0٫5 تا m / s 1 به کار می رود.

این استاندارد، نگهداشتن اشیاء (بدون راه رفتن)، هل دادن یا کشیدن اشیاء، بلند کردن با یک دست، جابجاییدستی در وضعیت نشسته یا بلند کردنتوسط دو نفر یا بیشتر را شامل نمی شود.

نگهداشتن، هل دادن و کشیدن اشیاء در قسمت های دیگر از سری مجموعه های استاندارد-11228 ISO 2و3-11228 ISO ارائه شده است.

این استاندارد بر اساس یک روز کاری هشت ساعته در نظر گرفته شده است. همچنین این استاندارد در برگیرنده تجزیه و تحلیل وظایف ترکیبی در یک شیفت کاری در طول یک روز نمی باشد.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.