استاندارد الکتروآکوستیک - ترازسنج های صوت - قسمت 1: مشخصات INSO 12379-1
پیش گفتار
استاندارد «الکتروآکوستیک - ترازسنجهای صوت - قسمت 1: مشخصات » که نخستین بار در سال 1388 تدوین و منتشر شد، بر اساس پیشنهادهای دریافتی و بررسی و تأیید کمیسیون های مربوط برای اولین بار مورد تجدیدنظر قرار گرفت و در پانصد و پنجاه و یکمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1394 / 12 / 09 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر میشود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد. این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 1- 12379 : سال 1388 میشود.
منبع و مأخذی که برای تهیه و تدوین این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:
IEC 61672-1: 2013, Electroacoustics - Sound level meters – Part 1: Specifications
هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد، ارائه مشخصات عملکرد الکتروآکوستیکی برای سه نوع از وسایل اندازه گیری صوت به شرح زیر است:
- ترازسنج صوت با وزن دهی زمانی که ترازهای صوت وزن دار زمانی نمایی و وزن دار بسامدی را اندازه گیری می کند؛
- تراز سنج صوت انتگرال گیر- میانگین گیر که ترازهای صوت میانگین گیری شده زمانی و وزن دار بسامدی را اندازه گیری می کند؛
- تراز سنج صوت انتگرال گیر که ترازهای مواجهه با صوت وزن دار بسامدی را اندازه گیری می کند.
ترازسنج های صوت که مطابق با الزامات این استاندارد هستند، دارای پاسخ بسامدی مشخص برای ورود صوت به میکروفن از یک جهت اصلی در میدان عاری از آکوستیک یا صوتهای متوالی از جهت های تصادفی می باشند.
ترازسنج های صوت مشخص شده در این استاندارد برای اندازه گیری صوت هایی در نظر گرفته شده است که به طور کلی در گستره شنوایی انسان قرار دارند.
یادآوری - وزن دهی بسامد AU مشخص شده در استاندارد 61012 IEC را می توان برای اندازه گیری های ترازهای صوت وزن دار A از صوت قابل شنیدن در حضور منبعی که دارای اجزای طیفی در بسامدهای بزرگتر از kHz 20 می باشد اعمال کرد.
در این استاندارد، دو رده عملکردی، طبقه 1 و طبقه 2 مشخص شده است. در کل، مشخصات مربوط به ترازسنج های صوت طبقه 1 و طبقه 2 دارای اهداف طرح یکسان می باشد و عمدتا از نظر حدود پذیرش و گستره دمای کارکردی متفاوت می باشند. حدود پذیرش برای طبقه 2 بزرگتر یا مساوی حدود پذیرش طبقه 1 می باشد.
این استاندارد برای گستره ای از طرح های مربوط به تراز سنجهای صوت کاربرد دارد. تراز سنج صوت می تواند یک وسیله دستی مستقل با میکروفن متصل به آن، به همراه یک نمایشگر توکار باشد. ترازسنج صوت می تواند متشکل از اجزای مجزا در یک یا چند محفظه باشد و همچنین می تواند توانایی نمایش انواعی از سطوح سیگنال آکوستیکی را داشته باشد.
ترازسنج های صوت می توانند شامل پردازش سیگنال آنالوگ یا دیجیتال گسترده، به صورت جداگانه با ترکیبی، با خروجی های چندگانه آنالوگ و دیجیتال باشند. ترازسنجهای صوت می توانند شامل رایانه های در نظر گرفته شده برای مقاصد عمومی، ضبط کننده ها و چاپگرها باشند و همچنین سایر دستگاه هایی که قسمت ضروری از کل وسیله را تشکیل میدهند، به عنوان قسمتی از ترازسنج صوت محسوب میشود.
ترازسنج های صوت می توانند به گونه ای طراحی شوند که هم در حضور کارور و هم برای اندازه گیری های پیوسته و خودکار تراز صوت بدون حضور کارور مورد استفاده قرار گیرند. مشخصات ذکر شده در این استاندارد برای پاسخ به امواج صوت، بدون حضور کارور در میدان صوتی به کار می رود.
مراجع الزامی
در مراجع زیر ضوابطی وجود دارد که در متن این استاندارد به صورت الزامی به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب، آن ضوابط جزئی از این استاندارد محسوب می شوند. در صورتی که به مرجعی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی آن برای این استاندارد الزام آور نیست. در مورد مراجعی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه های بعدی برای این استاندارد الزام آور است.
ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.