استاندارد دندانپزشکی - سامانه های علامت گذاری دندان ها و نواحی حفره دهانی ISIRI 12398
پیش گفتار
استاندارد" دندانپزشکی - سامانه های علامت گذاری دندان ها و نواحی حفره دهانی " که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران تهیه و تدوین شده و در دویست و شصت و پنجمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 88 / 12 / 23 مورد تصویب قرار گرفته است ، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371 ، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود . برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت . بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد.
منابع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:
ISO 3950:2009 - Dentistry - Designation system for teeth and areas of the oral cavity
هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد فراهم آوری سامانه ای برای علامت گذاری دندان ها و نواحی حفره دهانی با استفاده از دو رقم می باشد. این استاندارد برای علامت گذاری دندان ها و نواحی حفره دهانی کاربرد دارد.
اصول
چیدمان آناتومیکی قوس های دندانی نرمال مرتبط با صفحه ساژیتال و صفحات اکلوزال" اجازه تقسیم بندی منطقی حفره دهانی به یک چهارم و یک ششم را می دهد.
یک چهارم، در این استاندارد، به مفهوم یک چهارم قوس دهانی است.
یک ششم، در این استاندارد، به مفهوم یک ششم قوس دهانی است.
نواحی حفره دهانی و دندان ها باید توسط کد های دو رقمی علامت گذاری شوند.
کد هایی که شامل حداقل یک صفر هستند نواحی حفره دهانی را مشخص می کنند.
جانشینی صفر با نه، حضور یک ناهمسانی در آن ناحیه خاص در حفره دهانی را مشخص می کند.
کد های بدون صفر دندان های مجزا را مشخص می کنند. اولین رقم کد، یک چهارم را مشخص می کند و دندان های شیری و دائمی را متمایز می کنند و رقم دوم خود دندان را مشخص می کند.
علامت گذاری نواحی حفره دهانی
00 کل حفره دهانی را مشخص می کند
01 ناحیه فکی را مشخص می کند
02 ناحیه آرواره پایین را مشخص می کند
10 یک چهارم راست بالا را مشخص می کند
20 یک چهارم چپ بالا را مشخص می کند
30 یک چهارم چپ پایین را مشخص می کند
40 یک چهارم راست پایین را مشخص می کند
03 یک ششم راست بالا را مشخص می کند
04 یک ششم قدامی بالا را مشخص می کند
05 یک ششم چپ بالا را مشخص می کند
06 یک ششم چپ پایین را مشخص می کند
07 یک ششم قدامی پایین را مشخص می کند
08 یک ششم راست پایین را مشخص می کند
علامت گذاری دندان ها
الف - رقم اول رقم های 1 الی 4 برای ساختار بندی دندان های دائمی و رقم های 5 الی 8 برای ساختار بندی دندان های شیری به کار می روند. این علامت گذاری به صورت ساعتگرد و از سمت راست بالا شروع می شود.
1 دندان های دائمی در یک چهارم راست بالا را مشخص می کند
2 دندان های دائمی در یک چهارم چپ بالا را مشخص می کند
3 دندان های دائمی در یک چهارم چپ پایین را مشخص می کند
4 دندان های دائمی در یک چهارم راست پایین را مشخص می کند
5 دندان های شیری در یک چهارم راست بالا را مشخص می کند
6 دندان های شیری در یک چهارم چپ بالا را مشخص می کند
7 دندان های شیری در یک چهارم چپ پایین را مشخص می کند
8 دندان های شیری در یک چهارم راست پایین را مشخص می کند
ب - رقم دوم (دندان) دندان ها در یک چهارم مشابه با رقم دوم 1 الی 8 (1 الی 5 برای ساختاربندی دندان های شیری) علامت گذاری می شوند. این علامت گذاری از
- ساختار بندی دندان های دائمی:
1 دندان های پیشین مرکزی را مشخص می کند
2 دندان های پیشین جانبی را مشخص می کند
3 دندان های نیش را مشخص می کند
4 دندان های پیش آسیاب (آسیای کوچک) اول را مشخص می کند
5 دندان های پیش آسیاب دوم را مشخص می کند
6 دندان های آسیاب اول را مشخص می کند
7 دندان های آسیاب دوم را مشخص می کند
8 دندان های آسیاب سوم را مشخص می کند
ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.