استاندارد اپتیک و فوتونیک - روش های آزمون محیطی - قسمت ۶: گرد و غبار INSO-16864-6

پیش گفتار

استاندارد « اپتیک و فوتونیک - روش های آزمون محیطی - قسمت 6: گرد و غبار » که نخستین بار در سال 1392 تدوین و منتشر شد، بر اساس پیشنهادهای دریافتی و بررسی و تأیید کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی امنطقه ای به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی ایران شماره 5، برای اولین بار مورد تجدیدنظر قرار گرفت و در ششصد و نود و دومین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1396 / 6 / 27 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد. این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 6-16864: سال 1392 میشود.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی امنطقهای زیر به روش «معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی امنطقهای مزبور است:

ISO 9022-6:2015, Optics and photonics – Environmental test methods- Part 6: Dust

مقدمه

دستگاه های اپتیکی در طول مدت استفاده، تحت تأثیر تعدادی عوامل محیطی مختلف قرار می گیرند که لازم است در برابر آنها، بدون کاهش قابل توجهی در عملکرد، مقاومت کرده و ویژگی های تعیین شده خود را حفظ کنند.

نوع و شدت این عوامل به شرایط استفاده از دستگاه (برای مثال، در آزمایشگاه یا کارگاه ) و موقعیت جغرافیایی آن بستگی دارد. عوامل مختلف، تنوعی از اثرات متفاوت و همپوشانی آنها را بر عملکرد دستگاهها به دنبال دارند.

تولید کننده تلاش می کند تضمین کند که دستگاه ها در طول عمر استفاده آنها، در برابر عوامل محیطی مقاوم می باشند و کاربر نیز چنین انتظاری دارد. این انتظار با قرار دادن دستگاه ها در معرض گستره ای از عوامل محیطی شبیه سازی شده تحت شرایط آزمایشگاهی کنترل شده، مورد ارزیابی قرار می گیرد. شدت این شرایط اغلب برای به دست آوردن نتایج معنی دار در یک دوره زمانی نسبتا کوتاه، افزایش داده میشود.

به منظور ارزیابی و مقایسه پاسخ دستگاههای اپتیکی به شرایط محیطی مقتضی، استاندارد 9022 ISO جزئیات تعدادی از آزمون های آزمایشگاهی را که محیط های مختلف را به شکل معتبری شبیه سازی می کند، توضیح میدهد. آزمون ها عمدتا بر اساس استانداردهای IEC هستند و بنا به ضرورت، برای احتساب ویژگیهای خاص دستگاه های اپتیکی، اصلاح شده و تغییر کرده اند.

در نتیجه پیشرفت مداوم در تمام زمینه ها، دستگاه های اپتیکی دیگر فقط محصولات اپتیکی نیستند، بلکه بسته به گستره کاربرد آنها، می توانند اجزاء و مجموعه هایی از دیگر زمینه ها را هم شامل شوند. به این دلیل، عملکرد اصلی تجهیز برای تعیین اینکه کدام استاندارد باید برای آزمون استفاده شود، مورد ارزیابی قرار می گیرد. اگر عملکرد اپتیکی از اهمیت بالایی برخوردار است، استاندارد 9022
ISO استفاده می شود، اما اگر عملکردهای دیگر اولویت دارند، در آن صورت استاندارد مناسب در زمینه مربوطه باید به کار گرفته شود. ممکن است مواردی رخ دهد که استاندارد 9022 ISO در کنار سایر استانداردها مورد استفاده قرار گیرد.

این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران به شماره 16864 است و سایر قسمت های این مجموعه عبارتند از:

- اپتیک و فوتونیک

- روشهای آزمون محیطی - قسمت 1: تعاریف، دامنه آزمون؛

- اپتیک و فوتونیک - روشهای آزمون محیطی - قسمت 2: سرما، گرما و رطوبت؛

- اپتیک و فوتونیک - روشهای آزمون محیطی - قسمت 4: رطوبت نمک؛

- اپتیک و فوتونیک - روش های آزمون محیطی - قسمت 7: مقاومت در برابر چکه آب یا باران؛

- اپتیک و فوتونیک - روشهای آزمون محیطی - قسمت 9: تابش خورشیدی و هوازدگی؛

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین روش های آزمون محیطی دستگاه های اپتیکی شامل مجموعه هایی از دیگر زمینه ها (به طور مثال وسایل مکانیکی، شیمیایی و الکترونیکی)، تحت شرایط معادل، برای توانایی مقاومت آنها در برابر دمیدن گرد و غبار است.

هدف از آزمون، بررسی میزان تأثیر پذیری مشخصات عملکرد اپتیکی، آب و هوایی، مکانیکی، شیمیایی و الکتریکی (شامل الكتروستاتیکی) آزمونه در برابر دمیدن گرد و غبار، به خصوص با توجه به کار کرد نادرست قطعات متحرک (همچون سطوح لغزنده، یاتاقانها، اتصالات، کنترل های عملکردی، چرخ دنده ها) یا سایش غیر قابل قبول سطوح است.

این آزمون برای تعیین مقاومت به سایش در برابر ذرات درشت گرد و غبار کاربرد ندارد.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.