استاندارد ليزرها و تجهیزات مرتبط با لیزر - تعیین مقاومت لیزر لوله های تراشه - قسمت ۲: کاف های لوله های تراشه INSO-16865-2

پیش گفتار

استاندارد" ليزرها و تجهیزات مرتبط با لیزر - تعیین مقاومت لیزر لوله های تراشه - قسمت 2: کاف های لوله های تراشه که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط سازمان ملی استاندارد ایران تهیه و تدوین شده و در چهارصد و یکمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1392 / 07 / 28 مورد تصویب قرار گرفته است ، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371 ، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود .

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت . بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

منابع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 11990-2 :2010, Lasers and laser-related equipment-determination of laser resistance of tracheal tubes - part 2 : tracheal tube cuffs

مقدمه :

آتش در مسیر تنفس یک مسئله جدی است. علاوه بر آسیب موضعی در حلقوم، آسیب می تواند در مسیر هوایی پایینی و بافت های اصلی ریه اتفاق بیفتد. محصولات اشتعال ممکن است به درون ریه ها دمیده شود. رویه های انجام شده در مسیر هوایی، جائی که لوله ای تراشه و لیزر استفاده می شود، فضایی پر از اکسیژن، ماده سوختی و توان بالا، سه عنصر لازم برای ایجاد آتش، را در کنار هم قرار می دهد. احتمال این که پرتو لیزر با لوله تراشه در حین رویه های مسیر تنفس تماس پیدا کند بالاست. این موضوع به تدوین روش آزمون در استاندارد 11990 - 1 ISO منجر شد که به کادر درمانی در تعیین این که کدام محور لوله نای مانند مقاوم تر در برابر لیزر تحت مجموعه ای از شرائط تعریف شده است کمک می کند.

متاسفانه، وقوع آتش در لوله های تراشه که محور آن ها طبق استاندارد 1-11990 ISO در برابر لیزر مقاوم بودند ادامه دارد. تحقیقات نشان داده است که کاف های لوله تراشه و نه محور آن ها، حتی وقتی که مطابق با دستور العمل سازنده استفاده می شوند، ناحیه ای با کم ترین مقاومت در برابر لیزر و بیش ترین احتمال برای برقراری تماس با پرتو لیزر می باشند. تجربیات بالینی نشان داده اند که نه تنها سوراخ سوراخ شدن قسمتی از محور زیر کاف ها، بلکه اشتعال سطح بیرونی کاف ها نیز اتفاق افتاده است. این مورد می تواند باعث آتش گرفتن دیگر قسمت های لوله ای از قبیل نوک که به طور طبیعی حفاظت نشده است، شود.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین روشی برای آزمون مقاومت موج پیوسته نواحی كاف لوله های تراشه می باشد ، که برای مقاوم بودن در برابر اشتعال با لیزر طراحی شده اند.

این استاندارد شامل دیگر اجزای سیستم از جمله سیستم تورم و محور نمی باشد.

یاد آوری 1- روش آزمون مقاومت لیزری محور لوله های تراشه طبق استاندارد 1-11990 ISO است.

روش آزمون مشخص شده می تواند برای اندازه گیری و توصیف خواص مواد، محصولات یا اقلام مونتاژی در پاسخ به حرارت و شعله تحت شرایط کنترل شده آزمایشگاهی استفاده شود. این آزمون خطر آتش سوزی و یا ریسک آتش سوزی مواد، محصولات و یا اقلام مونتاژی تحت شرایط استفاده واقعی بالینی را تشریح نمی کند. لكن نتایج این روش آزمون می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی ریسک آتش سوزی به کار رود و تمام عوامل مربوط به ارزیابی خطر در استفاده نهایی خاص را به حساب آورد.

یادآوری 2- از آن جایی که قابلیت اعمال مستقیم نتایج این روش آزمون در شرایط بالینی هنوز به طور کامل ایجاد نشده است، احتیاط لازم در تفسیر این نتایج باید مراعات شود.

یادآوری 3- این روش آزمون ممکن است با مواد، تجهیزات و عملیات خطرناک همراه باشد. این قسمت از استاندارد نکاتی برای حداقل کردن بعضی از خطرهای استفاده ( نه همه آن ها را ارائه می دهد. در نظر گرفتن موارد ایمنی و بهداشتی مناسب و تعیین قابلیت اعمال محدودیت های تنظیمی قبل از استفاده از مسئولیت های آزمون کننده است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.