استاندارد دندانپزشکی تراش دهنده های پریودنتال، اسکالرها و اکسکاویتورهای دندانی - قسمت ۲: تراش دهنده های پریودنتال نوع Gr INSO-17199-2

پیش گفتار

استاندارد "دندانپزشکی تراش دهنده های پریودنتال، اسکالرها و اکسکاویتورهای دندانی - قسمت 2: تراش دهنده های پریودنتال نوع Gr" که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوطه توسط شرکت طراحان مشاور صنعت دز پارت تهیه و تدوین شده و در چهارصدو بیست و چهارمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1392 / 11 / 12 مورد تصویب قرار گرفته است، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات سازمان ملی استاندارد ایران مصوب بهمن ماه 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استاندارد ارائه شود، در هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت . بنابراین باید همواره از آخرین تجدید نظر آنها استفاده کرد.

منبع و مأخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 13397-2: 2005,Dentistry- Periodontal curettes, dental scalers and excavators- part 2:Periodontal curettes of Gr-type,AMEDMENT1 2011:Colour coding

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین طراحی ها و ابعاد تراش دهنده های پریودنتال نوع Gr می باشد.

 اصطلاحات، تعاریف و نمادها

اصطلاحات و تعارف در این استاندارد، علاوه بر اصطلاحات و تعاریف بیان شده در استاندارد ملی ایران شماره 2818، اصطلاحات و تعاریف زیر کاربرد دارد.

تراش دهنده های پریودنتال

وسیله دستی که برای تراش دادن و خارج کردن مواد از سطوح پریودنتال و سطوح ریشه طراحی میشود.

یادآوری 1- در انتهای قسمت کاری یک تیغه ی تیز گرد و دارای مقطع عرضی نیم دایره قرار دارد.

یادآوری 2- تراش دهنده های پریودنتال به دو نوع عمومی و ویژه تقسیم بندی می شوند.

نوع Gr

تراش دهنده ی ویژه ای که برای درمان سطوح ریشه طراحی شده است.

یادآوری 1- شکل قسمت انتهای کاری، درمان مناطق مشخص از سطوح ریشه را ممکن می کند.

یاد آوری 2- زاویه برش و تشکیل شده بین سطح جلویی و محور طولی از اولین ساقه، تقریبا 70 است. سطح جلویی و سطح جانبی، برای شکل دادن به لبه برش قرارداده شده است.

سطح جلویی

سطح اصلی بر روی انحنای درونی انتهای قسمت کاری تراش دهنده که در خلال شکل دهی لبه برش ایجاد شده است.

سطح جانبی

سطح اصلی تراش دهنده که در خلال شکل دهی لبه برش به صورت یک زاویه حاده (زاویه آزاد ) با سطح جلویی تشکیل شده است.

اولین ساقه

ساقه ای که به طور مستقیم به انتهای قسمت کاری متصل شده است و به همراه سایر ساقهها (به عنوان مثال ساقه دوم) اتصال بین قسمت کاری و دسته را فراهم می کند.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.