استاندارد وسایل حفاظتی تنفسی- گازهای تنفسی برای غواصی و کاربردهای پر فشار - الزامات و روش های آزمون INSO-17569

پیش گفتار

استاندارد “ وسایل حفاظتی تنفسی- گازهای تنفسی برای غواصی و کاربردهای پر فشار - الزامات و روش های آزمون " که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط سازمان ملی استاندارد ایران تهیه و تدوین شده است و در چهار صد چهل و پنجمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1393 / 01 / 31 مورد تصویب قرار گرفته است، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدید نظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

BS 8478: 2011, Respiratory protective devices - Breathing gases for diving and hyperbaric applications- Requirements and test methods.

هدف و دامنه کاربرد هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات و روش های آزمون مربوط به ترکیب و درجه خلوص گازهای تنفسی، غیر از هوای فشرده که ویژگی های آن در استاندارد 12021 BS EN تعیین شده است که در غواصی و کاربردهای پر فشار مورد استفاده قرار می گیرند.

این استاندارد برای گروه های مخلوط گازی زیر کاربرد دارد:

الف- اکسیژن تنفسی،

ب- هوای سازگار با اکسیژن،

پ- هوای با نیتروژن کاهش یافته"،

ب- مخلوط های گازی اکسیژن و نیتروژن،

پ- مخلوط های گازی اکسیژن و هلیوم،

ت- مخلوط های گازی اکسیژن، هلیوم و نیتروژن

همچنین این استاندارد الزامات و روش های آزمون خلوص هلیوم مورد استفاده در ساخت مخلوط های گاز تنفسی را تعیین می کند.

این استاندارد برای گازهای فشرده مورد استفاده در پزشکی و گازهای استفاده شده در تجهیزات تنفسی در ارتفاعات، کاربرد ندارد.

یاد آوری 1- ترکیب و خلوص هوای فشرده در استاندارد 12021 BS EN مشخص شده است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.