استاندارد دندانپزشکی دندان های مصنوعی برای پروتزهای دندانی INSO 11791

پیش گفتار

استاندارد « دندانپزشکی - دندان های مصنوعی برای پروتزهای دندانی » که نخستین بار در سال 1387 تدوین و منتشر شد، بر اساس پیشنهادهای دریافتی و بررسی و تأیید کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی امنطقه ای به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی ایران شماره 5 برای اولین بار مورد تجدیدنظر قرار گرفت و در هفتصد و شست و سومین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1398/06/09 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 11791سال 1387، میشود.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی امنطقه ای زیر به روش معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی/منطقه ای مزبور است: منبع و مأخذی که برای تهیه و تدوین این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 22112: 2017, Dentistry - Artificial teeth for dental prostheses

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات و روش های آزمون و نیز طبقه بندی دندان های مصنوعی مانند دندان های سرامیکی و پلیمری است که به شیوه صنعتی برای مصارف پروتزهای دندانپزشکی، تولید می شوند.

این استاندارد در بر گیرنده الزامات کمی و کیفی ویژه برای عاری بودن از خطرات بیولوژیکی نمیباشد.

فایل کامل استاندارد ندانپزشکی - دندان های مصنوعی برای پروتزهای دندانی را میتوانید از لینک زیر دانلود نمایید: