تجهیزات جابجایی بیمار در آمبولانس های جاده ای – قسمت ۲: برانکارهای دارای توان کمکی - INSO 14194-2

پیش گفتار

استاندارد «تجهیزات جابجایی بیمار در آمبولانس های جاده ای – قسمت 2: برانکارهای دارای توان کمکی» که نخستین بار در سال 1390 تدوین و منتشر شد، بر اساس پیشنهادهای دریافتی و بررسی و تأیید کمیسیونهای مربوط برای اولین بار مورد تجدیدنظر قرار گرفت و در هفتصد و چهل و دومین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1397/3/29 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 2-14194: سال 1390 می شود. منبع و مأخذی که برای تهیه و تدوین این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

BS EN 1865-2:2010+A1: 2015, Patient handling equipment used in road ambulances -Part 2: Power assisted stretcher

مقدمه

این استاندارد، مرجع استاندارد 1789 EN می باشد، که الزامات طراحی و روش های آزمون برای آمبولانس های جاده ای را که مربوط به بررسی الزامات این قبیل تجهیزات انتقال می باشند، مشخص می کند.

این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 14194 بوده که شامل استانداردهای زیر می باشد:

• قسمت 1: کلیات سیستم های برانکار و تجهیزات حمل بیمار؛
• قسمت 2: برانکارهای دارای توان کمکی (استاندارد حاضر)؛
• قسمت 3: برانکار با قابلیت بالا (ویژه بیمار سنگین وزن و/یا درشت اندام)؛
• قسمت 4: صندلی انتقال تاشو بیمار؛
• قسمت 5: نگه دارنده برانکار.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین حداقل الزامات مربوط به طراحی و عملکرد برانکارهای دارای توان کمکی که در آمبولانس جاده ای برای جابجایی بیمار و فعالیت درمانی در نظر گرفته شده اند، می باشد. این استاندارد به منظور حصول اطمینان از ایمنی بیمار و به حداقل رساندن فعالیت فیزیکی مورد نیاز توسط کاربران در هنگام کار با تجهیزات، می باشد.

فایل کامل این استاندارد را در ادامه دانلود نمایید: