استاندارد وسایل کمکی راه رفتن - الزامات عمومی و روش های آزمون INSO 19427

پیش گفتار

استاندارد " وسایل کمکی راه رفتن - الزامات عمومی و روش های آزمون " که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط سازمان ملی استاندارد ایران تهیه و تدوین شده و در چهارصد و هشتاد و سومین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 93/ 11 / 26 مورد تصویب قرار گرفته است، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

استانداردهای ملی ایران شماره 2372 : سال 1386، عصای چوبین زیر بغل - الزامات و روش های آزمون، و شماره 2463 : سال 1363، ویژگیها و روش های آزمون عصاهای فلزی زیر بغل، و شماره 2486 : سال 1363 ، ویژگی ها و روش های آزمون عصاهای دستی فلزی، باطل و این استاندارد جایگزین آنها می شود.

منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

BS EN 1985 : 1999, Walking aids - General requirements and test methods

مقدمه

این استاندارد تمهیدی است برای اثبات این که وسایل کمکی راه رفتن، به عنوان وسایل پزشکی با الزامات ضروری که در اصطلاحات عمومی در پیوست 1 EU Directive 93 / 42 EEC طرح ریزی شده است. این استاندارد تمهیدی برای نشان دادن مطابقت با الزامات Directive دیگری را فراهم نمی کند. برای ارتباط با سایر (Directive ( s اتحادیه اروپا، به پیوست Z اطلاعاتی این استاندارد که جزئی از این استاندارد می باشد، مراجعه شود.

سه سطح از استانداردهای مربوط به وسایل کمکی فنی برای اشخاص ناتوان وجود دارد. این سطوح به صورت زیر می باشند، که در آن سطح 1 اولین سطح میباشد: سطح 1- الزامات عمومی برای وسایل کمکی فنی؛ سطح 2- الزامات ویژه برای گروه های وسایل کمکی فنی؛ سطح 3- الزامات خاص برای انواع وسایل کمکی فنی در جایی که استانداردها برای وسایل کمکی ویژه یا گروههای وسایل کمکی (سطح 2 یا 3) تعیین شده باشد، الزامات سطح پایین تر بر استانداردهای سطح بالاتر برتری دارند، بنابراین ضرورت دارد که بررسی با استانداردهای پایین ترین سطح موجود شروع شود.

هدف استاندارد سطح 2 بررسی وسایل کمکی راه رفتن می باشد. استانداردهای سطح پایین تر ممکن است الزامات استانداردهای سطح بالاتر را تعیین کند یا ممکن است آنها را اصلاح کند. در جایی که استانداردها برای انواع ویژه از وسایل کمکی راه رفتن موجود می باشند(استانداردهای سطح 3)، این استاندارد بهتر است به تنهایی استفاده نشود. استاندارد سطح 1 ممکن است قابل کاربرد باشد. تمام استانداردهای اروپایی که منتشر شده اند یا اخیرا توسط 293 CEN / TC تدوین شده اند و سری وسایل کمکی راه رفتن را مدنظر دارند، در پیوست الف فهرست شده اند.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات و روش های آزمون وسایل کمکی راه رفتن که با یک دست استفاده میشوند (وسایل کمکی راه رفتن که تکی یا جفتی، که هر یک با یک دست عمل می کنند و به صورت ممکن در ترکیب با بالا تنه استفاده میشوند ) و وسایل کمکی راه رفتن که با هر دو دست استفاده می شوند یا همراه با بالا تنه وسایل کمکی راه رفتن تکی، که با هر دو دست عمل می کنند و به صورت ممکن در ترکیب با بالا تنه استفاده میشوند)، به صورت طبقه بندی زیر بند 1203 و 1206 استاندارد 9999 ISO، می باشد. این استاندارد در باره وسایل کمکی راه رفتن که به صورت ویژه برای اشخاص ناتوان خاص طراحی یا تطبيق داده شده است، کاربرد ندارد.

یادآوری - قسمت های متناسب این استاندارد ممکن است برای محصولات فوق و سایر وسایل کمکی راه رفتن خارج از این دامنه کاربرد به کار برده شوند.

مراجع الزامی

مدارک الزامی زیر حاوی مقرراتی است که در متن این استاندارد ملی ایران به آن ها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب آن مقررات جزئی از این استاندارد ملی ایران محسوب میشود. در صورتی که به مدرکی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی آن مورد نظر این استاندارد ملی ایران نیست. در مورد مدارکی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آن ها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه های بعدی آنها مورد نظر است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.