استاندارد تجهیزات محافظ برای ورزش های رزمی- قسمت ۴: محافظ های سر- الزامات تکمیلی و روش های آزمون INSO 20337-4

پیش گفتار

استاندارد «تجهیزات محافظ برای ورزش های رزمی- قسمت 4: محافظ های سر- الزامات تکمیلی و روش های آزمون» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط تهیه و تدوین شده است، در پانصد و پنجاه و چهارمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1395/ 07 / 07 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون های مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

منابع و مآخذی که برای تهیه و تدوین این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

1- BS EN 13277-4: 2001+A1:2007, Protective equipment for martial arts- Additional requirements and test methods for head protectors

2- تحقیقات و تجربیات متخصصین و تولید کنندگان

مقدمه

این استاندارد یکی از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 20337 است. محافظهای سر حالت مخصوصی از تجهیزات محافظ برای محافظت از جلو، طرفین و پشت سر، در ورزشهای رزمی هستند. این تجهیزات طی برخوردهای تصادفی در ورزش های رزمی، درجه ای از ایمنی را فراهم می کنند. ورزش های رزمی ممکن است خطرناک باشند و ضربات شدید وارد بر سر، حتی در صورت به کار بردن و استفاده صحیح از محافظ، ممکن است موجب آسیب شدید شود. 

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات تکمیلی و روش های آزمون برای محافظ های سر مورد استفاده در ورزش های رزمی بدون سلاح، نظیر تکواندو، کاراته، کیک بوکسینگ و رشته های مشابه است.

مراجع الزامی

در مراجع زیر ضوابطی وجود دارد که در متن این استاندارد به صورت الزامی به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب، آن ضوابط جزئی از این استاندارد محسوب می شوند. در صورتی که به مرجعی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی آن برای این استاندارد الزام آور نیست. در مورد مراجعی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه های بعدی برای این استاندارد الزام آور است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.