استاندارد دندانپزشکی - صندلی مخصوص کاربردندانپزشکی ( تابوره ) - INSO-4301

پیش گفتار

استاندارد" دندانپزشکی - صندلی مخصوص کاربردندانپزشکی ( تابوره )" نخستین بار در سال 1375 تدوین شد. این استاندارد براساس پیشنهادهای رسیده و بررسی توسط سازمان ملی استاندارد ایران و تأیید کمیسیون های مربوط برای اولین بار مورد تجدید نظر ودر چهارصد و هفتاد و پنجمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 93/ 10 / 27 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه، 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر میشود.

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفتهای ملی وجهانی در زمینه صنایع، علوم وخدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدید نظر خواهد شد . هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استاندارد ارائه شود،هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدید نظر استاندارد های ملی استفاده کرد. این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 4301 : سال 1375 است.

منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 7493: 2006, Dentistry- Operator's stool

مقدمه هدف این استاندارد اطمینان از طراحی و کارکرد صندلی مخصوص کاربرد تابوره ) در مطب دندانپزشکی می باشد به گونهای که کاربر دندانپزشکی را قادر می سازد تا کار خود به صورت موثر و ایمن انجام دهد و تنش های عضله ای و اسکلتی، خصوصا" در شانه ها و ستون فقرات که طی عملکردهای کاری رخ می دهد را به حداقل برساند و آزادی حرکت بدون فعالیت عضله ای اضافی را ممکن سازد.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد ، تعیین الزامات، توصیه ها و روش های آزمون برای صندلی مخصوص کاربر تابوره) در مطب دندانپزشکی می باشد. همچنین دستورالعمل هایی را برای استفاده، نشانه گذاری و بسته بندی مشخص می کند. این استاندارد توصیه های مربوط به تولید کنندگان برای طراحی صندلی کاربر دندانپزشکی را پوشش میدهد.

در این استاندارداصطلاح" کاربر دندانپزشکی " شامل دندانپزشکان ، دستیاران دندانپزشکی و بهداشت کاران می باشد. یاد آوری از این پس صندلی کاربر دندانپزشکی (تابوره)، به اختصار صندلی نامیده میشود.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.