استاندارد ارگونومی محیط گرمایی - تعیین میزان سوخت و ساز INSO 20817

پیش گفتار

استاندارد ارگونومی محیط گرمایی - تعیین میزان سوخت و ساز" که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوطه توسط سازمان ملی استاندارد ایران تهیه و تدوین شده و در پانصد و شصت و هفتمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی تاریخ 1394 / 12 / 17 مورد تصویب قرار گرفته است، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات سازمان ملی استاندارد ایران مصوب بهمن ماه 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و شرایط کاری، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استاندارد ارائه شود، در هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین برای رجوع به استانداردهای ملی ایران باید همواره از آخرین تجدید نظر آنها استفاده کرد. در تهیه و تدوین این استاندارد سعی شده است که ضمن توجه به شرایط موجود و نیازهای جامعه، در حد امکان بین این استاندارد و استانداردهای بین المللی و استاندارد ملی کشورهای صنعتی پیشرفته هماهنگی ایجاد شود.

منبع و مأخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 8996:2004, Ergonomics of the thermal environment – Determination of metabolic rate

مقدمه

میزان سوخت و ساز عامل مهم تعیین کننده ای در آرامش یا تنش منتج از قرار گرفتن در معرض محيط گرمایی است. در آب وهواهای خیلی گرم، سطوح گرمای حاصل از سوخت و ساز به طور خاصی با فعالیت عضلانی افزایش می یابد. مقادیر بالای گرما نیازمند این است که اساسا به وسیله تعرق خارج شود.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین میزان سوخت و ساز به عنوان یک تبدیل شیمیایی به انرژی مکانیکی و گرمایی، میزان انرژی ماهیچهای ناشی از بار کاری را اندازه گیری کرده و یک شاخص عددی از فعالیت را ارائه می کند. میزان سوخت و ساز یک شناسه ی مهم برای تعیین آسایش و یا کرنش ناشی از مواجهه با یک محیط حرارتی است. به خصوص در اقلیم های گرم، سطوح بالای گرمای حاصل از متابولیسم مرتبط با کار ماهیچه ای، استرس حرارتی را تشدید می کند. بنابراین نیاز است که مقداری از گرما از بین برود که عمدتا از طریق تبخیر عرق انجام میشود. در این استاندارد تخمین ها، جداول و سایر داده ها بر اساس میانگین افراد متمایز زیر بستگی دارد. یک مرد بالغ با وزن 70kg وقد m 175 (مساحت سطحی بدن ”m 1٫8) یک زن بالغ با وزن 60kg و قد 170m (مساحت سطحی بدن m2 1٫6) بهتر است کاربران هنگام سر و کار داشتن با جمعیت های خاص از جمله بچه ها، افراد مسن و افراد ناتوان جسمی و غیره اصلاحات مناسبی را اعمال نمایند.

مراجع الزامی

مدارک الزامی زیر حاوی مقرراتی است که در متن این استاندارد ملی ایران به آن ارجاع داده شده است. بدین ترتیب آن مقررات نامی از این استاندارد ملی ایران محسوب می شود. در صورتی که به مدرکی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدید نظرهای بعدی آن مورد نظر این استاندارد ملی ایران نیست. در مورد مدارکی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدید نظر و اصلاحیه های بعدی آنها مورد نظر است. 

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.