استاندارد تجهیزات بیهوشی و تنفسی- راهگاه هوایی دهانی حلقی ISIRI -5829

پیش گفتار

استاندارد تجهیزات بیهوشی و تنفسی- راهگاه هوایی دهانی حلقی" نخستین بار در سال 1382 تدوین شد. این استاندارد بر اساس پیشنهادهای رسیده و بررسی توسط مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران و تایید کمیسیون های مربوط برای اولین بار مورد تجدیدنظر قرار گرفت و در سیصد و هفدهمین اجلاسیه کمیته ملی مهندسی پزشکی استاندارد مورخ 1390 / 10 / 15 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371 ، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت . بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 5829: سال 1382 است. منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 5364:2008, Anaesthetic and respiratory equipment - Oropharyngeal airways

مقدمه

این استاندارد ابعاد و سایر پیش نیازهای لازم برای راهگاه های هوایی دهانی حلقی را مشخص می کند. شناسایی اندازه راهگاه هوایی براساس طول، هنگام انتخاب راهگاه هوایی دهانی حلقی برای نگه داشتن رو به جلوی پایه ی زبان جهت جلوگیری از انسداد راه هوایی به وسیله بافتهای نرم، اهمیت دارد.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین الزامات راهگاههای هوایی ساخته شده از جنس پلاستیکی و یا لاستیکی از جمله آن دسته که دارای تقویت کننده داخلی از جنس پلاستیک و یا فلز هستند، می باشد.

این استاندارد برای راهگاههای هوایی دهانی- حلقی فلزی و الزامات مرتبط با قابلیت اشتعال راهگاههای هوایی دهانی- حلقی، کاربرد ندارد.

این استاندارد برای راهگاه هوایی دهانی حلقی قابل اشتعال، مثلا هنگام استفاده از داروهای بیهوشی قابل اشتعال، واحدهای جراحی الکتریکی با لیزر که خطرناک محسوب می شود و نیاز به مدیریت کلینیکی مناسب دارد کاربرد ندارد.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.