استاندارد اپتیک و دستگاه های اپتیکی- روش های آزمون برای سیستم های تلسکوپی - قسمت ۱: روش های آزمون برای مشخصه های اصلی INSO 21267-1

پیش گفتار

استاندارد «اپتیک و دستگاه های اپتیکی- روش های آزمون برای سیستم های تلسکوپی - قسمت 1: روش های آزمون برای مشخصه های اصلی» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی امنطقه ای به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی ایران شماره 5 تهیه و تدوین شده، در ششصد و بیست و دومین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1395/ 11 / 23 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. | استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها ارائه شود، در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط، مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی امنطقه ای زیر به روش معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی امنطقه ای مزبور است:

ISO 14490-1:2005, Optics and optical instruments — Test methods for telescopic systems — Part 1: Test methods for basic characteristics

مقدمه

این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران به شماره 21267 است.

سایر قسمت های این مجموعه استاندارد عبارتند از:

- استاندارد ملی ایران شماره 2-21267: سال 1395، اپتیک و دستگاههای اپتیکی - روشهای آزمون برای سیستم های تلسکوپی

- قسمت 2: روش های آزمون برای سیستم های دوچشمی
- استاندارد ملی ایران شماره 3-21267: سال 1395، اپتیک و فوتونیک- روشهای آزمون برای سیستم های تلسکوپی

- قسمت 3: روش های آزمون برای دوربین نشانه روی تلسکوپی
- استاندارد ملی ایران شماره 4-21267: سال 1395، اپتیک و دستگاه های اپتیکی - روشهای آزمون برای سیستم های تلسکوپی

- قسمت 4: روش های آزمون برای تلسکوپ های نجومی
- استاندارد ملی ایران شماره 6-21267: سال 1395، اپتیک و فوتونیک - روشهای آزمون برای سیستم های تلسکوپی

- قسمت 6: روش های آزمون ضریب پوشانندگی خیرگی

ISO 14490-5: 2005, Optics and optical instruments -- Test methods for telescopic systems -- Part 5: Test methods for transmittance
ISO 14490-7: 2016, Optics and photonics -- Test methods for telescopic systems -- Part 7: Test methods for limit of resolution
-
ISO 14490-8: 2011, Optics and optical instruments -- Test methods for telescopic systems -- Part 8: Test methods for night-vision devices

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین روش های آزمون برای اندازه گیری مشخصه های اصلی سیستم های تلسکوپی و دستگاههای تلسکوپی دیده بانی به شرح زیر می باشد:

- بزرگنمایی زاویه ای (به بند 4 مراجعه شود)؛| - قطر مردمک ورودی به بند 5 مراجعه شود)؛

- قطر مردمک خروجی و فاصله آسودگی چشم (به بند 6 مراجعه شود)؛

- میدان دید زاویه ای در فضای جسم (به بند 7 مراجعه شود)؛

- میدان دید زاویه ای در فضای تصویر (به بند 8 مراجعه شود)؛
- میدان دید زاویه ای در فضای جسم برای استفاده کنندگان از عینک (به بند 9 مراجعه شود)؛
-موازی بودن دسته پرتوهای خروجی از چشمی (به بند 10 مراجعه شود)؛

- چرخش تصویر (به بند 11 مراجعه شود)؛ - نزدیک ترین فاصله مشاهده (به بند 12 مراجعه شود).

مراجع الزامی

در مراجع زیر ضوابطی وجود دارد که در متن این استاندارد به صورت الزامی به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب، آن ضوابط جزئی از این استاندارد محسوب می شوند. در صورتی که به مرجعی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی آن برای این استاندارد الزام آور نیست. در مورد مراجعی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه های بعدی برای این استاندارد الزام آور است. 

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.