استاندارد ماسک های یکبار مصرف صورت برای مصارف پزشکی- ویژگی ها و روش های آزمون INSO-6138_2

پیش گفتار

استاندارد « ماسک های یکبار مصرف صورت برای مصارف پزشکی- ویژگی ها و روش های آزمون» نخستین بار در سال 1380 تدوین شد. این استاندارد براساس پیشنهادهای رسیده و بررسی توسط موسسه استاندارد و تایید کمیسیون های مربوط برای اولین بار مورد تجدید نظر قرار گرفت و در سیصد و چهل و هشتمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1391 / 4 / 11 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن ماه 1371، بعنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر گونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استاندارد ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین باید همواره از آخرین تجدید نظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 6138 سال 1380 می شود.

منبع و مأخذی که برای تهیه این استاندارد به کار رفته به شرح زیر است:

AS 4381: 2002, Single-use face masks for use in health care- requirements and test methods

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات ماسک های یکبار مصرفی است که در اتاق های عمل و سایر مراکز بهداشتی، درمانی به منظور به حداقل رساندن انتقال آلودگی میان کادر درمانی و بیماران مورد استفاده قرار می گیرد.

این استاندارد برای ماسک هایی که ممکن است درجه بالایی از ریسک حفاظت تنفسی جهت جلوگیری از خطر انتقال عفونت از طریق هوا نیاز باشد، کاربرد ندارد. به عنوان مثال: ماسک های مورد استفاده در بیماری سل و جراحی زیبایی 

یادآوری- سایر روشهای تعیین مطابقت با این استاندارد در پیوست الف داده شده است.