استاندارد استخرهای شنای خانگی سامانه های آبی قسمت ۲: سامانه های گردشی الزامات و روش های آزمون INSO 21276-2

پیش گفتار

استاندارد استخرهای شنای خانگی سامانه های آبی قسمت 2: سامانه های گردشی الزامات و روش های آزمون» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط تهیه و تدوین شده است، در ششصدو دوازدهمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1395/ 11 / 17 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون های مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

منبع و مأخذی که برای تهیه و تدوین این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

BS EN 16713-2:2016, Domestic swimming pools —Water systems Part 2: Circulation systems — Requirements and test methods

مقدمه

این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 21276 است. سایر قسمت های این استاندارد به شرح زیر است: -

قسمت 1: سامانه های پالایش الزامات و روش های آزمون

قسمت 3: تصفیه آب

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات و روش های آزمون برای سامانه های آب گردشی است و برای تجهیزات مورد استفاده در استخرهای شنای خانگی کاربرد دارد و به منظور گردش آب (ورود وایا خروج) طراحی شده است. این استاندارد در مورد استخرهای شنا با تعریف مندرج در استاندارد 1-16582 EN کاربرد دارد و همراه با آن به کار خواهد رفت. این استاندارد برای موارد زیر کاربرد ندارد:

الف - استخرهای با کاربری عمومی تحت پوشش استاندارد 1-15288 EN؛

ب- استخرهای آب معدنی با کاربری خانگی یا عمومی؛

پ- استخرهای کودک مطابق استاندارد 8-71 EN

ت- پیش پالایش؟

ث- استخرهای طبیعی و مشابه آن.

یادآوری - برای آگاهی از سامانه های پالایش و سامانه های تصفیه به ترتیب به استانداردهای ملی ایران شماره 1-21276 و 3-21276 مراجعه شود.

مراجع الزامی

در مراجع زیر ضوابطی وجود دارد که در متن این استاندارد به صورت الزامی به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب، آن ضوابط جزئی از این استاندارد محسوب میشوند. در صورتی که به مرجعی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی آن برای این استاندارد الزام آور نیست.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.