استاندارد سامانه های الکترواپتیکی - تکنیک کاواک تضعیف برای اندازه گیری بازتابندگی بالا INSO 21767

پیش گفتار

استاندارد سامانه های الکترواپتیکی - تکنیک کاواک تضعیف برای اندازه گیری بازتابندگی بالا» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی امنطقه ای به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی ایران شماره 5 تهیه و تدوین شده، در ششصد و پنجمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1395/ 11 / 03 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها ارائه شود، در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط، مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی زیر به روش «معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی امنطقه ای مزبور است:

ISO 13142 : 2015 , Electro-optical systems – Cavity ring-down technique for highreflectance measurment

مقدمه

در سال های اخیر، با توسعه فناوری نهشت لایه نازک ، بهبود چشمگیری در عملکرد لایه های نازک اپتیکی به خصوص لایه نشانی هایی با بازتابندگی بالا صورت گرفته است. این فناوری به طور گسترده در سامانه های لیزری توان بالا، آشکارسازهای داخلی امواج گرانشی، ژیروسکوپ های لیزری و کاربردهای طیف سنجی کاواک تقویت و کاواک تضعیف استفاده می شوند. سامانه های اپتیکی بر پایه لیزر، به قطعات اپتیکی با مشخصه بازتابی بسیار بالا نیاز دارند. از این رو باید توانایی اندازه گیری دقیق این مشخصه بازتابی، وجود داشته باشد. در این استاندارد، روش های اجرایی اندازه گیری به گونه ای بهینه شده اند تا با استفاده از تکنیک کاواک تضعیف، داده های بازتابندگی بالای قطعات اپتیکی لیزر (به طور نظری بزرگتر از 99 درصد تا 100 درصد) با دقت، تکرارپذیری، تجدیدپذیری و قابلیت اطمینان بالا اندازه گیری شود.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین روش اجرایی اندازه گیری جهت مشخص نمودن دقیق بازتابندگی بالای قطعات اپتیکی لیزر است. این استاندارد برای باز تابندگی 99 درصد و بالاتر از لحاظ نظری تا 100 درصد کاربرد دارد. روش های ارائه شده در این استاندارد، جهت آزمون و توصیف مشخصه های بازتابندگی بالای هر دو نوع آینه کاو (مقعر) و تخت که در سامانه های لیزری و دستگاه های بر پایه لیزر به کار گرفته می شوند، در نظر گرفته شده اند.

بازتابندگی آینه های کوژ (محدب) نیز می تواند با در نظر گرفتن شعاع انحنای سطح آینه، آزمون شود. روش های آزمونی که تاکنون برای اندازه گیری بازتابندگی قطعات اپتیکی لیزر تدوین شده اند، دارای حد دقت تقریبا 0٫01 درصد (برای اندازه گیری بازتابندگی مطلق) هستند که برای اندازه گیری بازتابندگی بالاتر از 99٫99 درصد یا در برخی از موارد که دقت اندازه گیری بهتر از 001 درصد مورد نیاز است، کاربرد ندارند.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.