استاندارد دندانپزشکی - سامانه شناسه گذاری کاشتنی های دندانی INSO 21773

پیش گفتار

استاندارد «دندانپزشکی - سامانه شناسه گذاری کاشتنی های دندانی» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی امنطقه ای به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی ایران شماره 5 تهیه و تدوین شده، در ششصد و بیست و هشتمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1395/ 11 / 25 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها ارائه شود، در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط، مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی امنطقه ای زیر به روش «معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی امنطقه ای مزبور است:

ISO 19429:2015, Dentistry -Designation system for dental implants

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، ارائه سامانه ای برای شناسه گذاری موقعیت بدنه کاشتنی درون فک و برای استفاده مورد نظر همراه با طرح شرح داده شده در استاندارد ISO3950 است. این سامانه قابل مشاهده بودن وسیله درون حفره دهانی، با وجود قسمت های میان مخاطی یا ترمیم های کاشتنی را نشان نمی دهد. از آنجایی که این سامانه، موقعیت ترمیم و نه شکل آن را شرح می دهد، استفاده از اعداد 5 تا 8 شناسه گذاری یک چهارم (نیم فک) که برای نشان دادن دندانهای شیری به کار می رود، ضروری نیست.

توصیه می شود این اطلاعات توسط پزشک مسئول، در پرونده بیمار ثبت گردد و در دسترس بیمار قرارگیرند.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.