استاندارد کفی های بالابر برقی برای افراد دارای اختلال حرکتی- قوانینی برای ایمنی، ابعاد و کارکرد عملیاتی قسمت ۱: کفی های بالابر عمودی INSO 22391-1
پیش گفتار
استاندارد «کفی های بالابر برقی برای افراد دارای اختلال حرکتی- قوانینی برای ایمنی، ابعاد و کارکرد عملیاتی قسمت 1: کفی های بالابر عمودی» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی شماره 5 تهیه و تدوین شده، در هفتصد و سی و هفتمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1396 / 12 / 20 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط، مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.
این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی زیر به روش معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی مزبور است:
ISO 9386-1: 2000, Power-operated lifting platforms for persons with impaired mobility - Rules for safety, dimensions and functional operation Part 1: Vertical lifting platforms
مقدمه
استاندارد 9386 ISO قوانین ایمنی، ابعاد و کار کرد کفی های بالابر نصب شده دائمی برقی برای افراد با اختلال حرکتی را تعیین می کند. این استاندارد کفی های بالابر عمودی برقی را در بر می گیرد. موقعیت و ابعاد کنترل ها و سایر قسمت های پله پیما با توجه به نیاز افراد معلول انتخاب می شود و مطابق با رهنمودهای استاندارد 9527ISO / TR می باشد. کفی های بالابری که مطابق با الزامات این استاندارد ساخته می شوند، قابلیت استفاده در محیطهای بسته ای را دارد که دما و رطوبت آن تحت نظر باشد. ممکن است مشخصه های اضافی در شرایط سخت گیرانه تر یا به کارگیری کفی بالابر در فضای باز، ضروری باشد. فرض می شود که تمامی اجزای کفی بالابر در شرایط تعمیر و کاری مناسب بوده و علی رغم وجود سایش، فواصل هوایی مشخص شده از مقدار مجاز، تجاوز نخواهد کرد. کفی بالابر مطابق با الزامات این استاندارد، تنها برای فرد (افرادی که قادرند به صورت ایمن و بدون نیاز به کمک از آن استفاده کنند، کاربرد دارد، در غیر این صورت، تنها برای افرادی کاربرد خواهد داشت که دارای یک کمک دائمی باشند. در رابطه با دسترسی محدود، فرض بر آن است که کاربران به طور کامل از عملکرد کفی بالابر مطابق با پیوست الف، بند الف -3 آگاهی داشته باشند.
در رابطه با دسترسی های عمومی، فرض میشود که دستورالعمل های عملکردی موجود بوده یا یک فرد برای کمک فراهم شده باشد. هنگامی که برای ایجاد شفافیت به یک طراحی خاص اشاره می شود، بهتر است به دلیل پیشرفت های اخیر در الکترونیک و ریزپردازنده ها و استفاده از آنها در مدارهای کنترل و ایمنی، این طراحی به عنوان تنها طراحی ممکن در نظر گرفته نشود. هر راه حل دیگر که منجر به نتیجه مشابه شود نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد، به شرطی که دارای عملکردی معادل بوده و حداقل از ایمنی یکسانی برخوردار باشد. توصیه می شود که کفی های بالابر ساخته شده مطابق با این استاندارد، دارای تایید مستقل انطباق از طریق تأیید نوع باشند. این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران به شماره 22391 است که شامل قسمت های زیر می باشد:
- کفی های بالابر برقی برای افراد دارای اختلال حرکتی
- قوانینی برای ایمنی، ابعاد و کارکرد عملیاتی
قسمت 2: پله پیما برای افراد نشسته، ایستاده و کاربران صندلی چرخدار جهت حرکت بر روی یک سطح شیبدار
هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین قوانین ایمنی، ابعاد و کار کرد عملیاتی کفی های بالابر برقی عمودی نصب شده دائمی برای افراد دارای اختلال حرکتی در حالت ایستاده یا نشسته در یک صندلی چرخدار، با یا بدون همراه، است. این استاندارد، برای موارد زیر کاربرد دارد:
الف - کفی های بالابری که در یک مسیر حرکتی محصور نصب شده است، و
ب- کفی های بالابری که طراحی یا موقعیت قرارگیری آنها، اجازه استفاده بدون یک مسیر حرکتی محصوررا می دهد.
این استاندارد به موارد زیر محدود می شود:
الف - کفی های بالابری که بین طبقات ثابت حرکت می کنند؛
ب- کفی های بالابری که در مسیر حرکتی غیر محصور و بدون وجود طبقات هستند: 1- با حرکت تا 2m، 2- در خانه های خصوصی با حرکت تا m 4
پ- کفی های بالابری که در یک مسیر حرکتی محصور با حرکت تا 4m هستند؛
ت- کفی های بالابری که سرعت مجاز آنها از m / s 115. بیشتر نمی شود؛
ث- کفی های بالابری که امتداد حرکت آنها از 15 نسبت به راستای عمود، بیشتر نمی شود و؛
ج- کفی های بالابری که بار مجاز آنها کمتر از Kg 250 نیست.
این استاندارد برای تعیین تمامی الزامات فنی عمومی در همه جنبه های الکتریکی، مکانیکی یا ساختمانی بنا، کاربرد ندارد.
این استاندارد در حد امکان، تنها الزاماتی را مشخص می کند که مواد و تجهیزات باید به منظور برقراری شرایط مطلوب ایمنی و کارکرد عملیاتی، داشته باشند. الزامات همچنین شامل مراقبت در برابر تاثیرات زیان آوری است که ممکن است به وسیله تجهیزات نصب شده در مکان های بیرونی، به وجود آید.
ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.