استاندارد سازه های مصنوعی صعود قسمت ۲: دیواره های تکه سنگی (بولدرینگ) - الزامات ایمنی و روش های آزمون INSO 22621-2

پیش گفتار

استاندارد سازه های مصنوعی صعود قسمت 2: دیواره های تکه سنگی (بولدرینگ) - الزامات ایمنی و روش های آزمون» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط تهیه و تدوین شده است، در هفتصد و هفدهمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1396 / 12 / 21 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون های مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

منبع و مأخذی که برای تهیه و تدوین این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

BS EN 12572-2: 2017, Artificial climbing structures Part 2: Safety requirements and test methods for bouldering walls.

مقدمه

این مجموعه استاندارد شامل موارد زیر است: - قسمت 1: سازه های مصنوعی صعود دارای نقاط حمایت - الزامات ایمنی و روش های آزمون - قسمت 2: دیواره های تکه سنگی (بولدرینگ) - الزامات ایمنی و روش های آزمون - قسمت 3: گیره های صعود- الزامات ایمنی و روش های آزمون - این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 2-22621 است.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات ایمنی و روش های محاسبه برای دیواره های تکه سنگی (بولدرینگ) شامل منطقه ایمنی است. این استاندارد برای استفاده های معمول دیواره تکه سنگی (بولدرینگ) کاربرد دارد. این استاندارد برای یخ نوردی، سنگ نوردی، تجهیزات زمین بازی (تفریحی و سنگنوردی آب عمیق کاربرد ندارد.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.