استاندارد سازه های مصنوعی صعود - قسمت ۳: گیره های صعود الزامات ایمنی و روش های آزمون INSO 22621-3

پیش گفتار

استاندارد سازه های مصنوعی صعود - قسمت 3: گیره های صعود الزامات ایمنی و روش های آزمون» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط تهیه و تدوین شده است، در هفتصد و هفدهمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 96 / 12 / 21 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. | استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون های مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

منبع و مأخذی که برای تهیه و تدوین این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

BS EN 12572-3: 2017, Artificial climbing structures Part 3: Safety requirements and test methods for climbing holds.

مقدمه

به تشخیص کار گروه امکان بروز خطر و ضربه خوردن کاربران سازه های مصنوعی صعود (ACS) در اثر سقوط قطعات مربوط به گیره های صعود در حین استفاده از آن وجود دارد. در پاسخ به این مشکل، برخی سامانه های ترجیحا درون گیره ای توسط تولید کنندگان ساخته شده است. اما این سامانه ها کامل نبوده و ضرورت دارد که بیش از این توسعه یابند. هدف ساخت و تولید سامانه ای است که از آسیب ناشی از قطعات شکسته بزرگ که امکان جداشدن و سقوط از سازه مصنوعی صعود را داشته و منجر به جراحت شدید در کاربران سازه مصنوعی صعود شوند، جلوگیری نماید. از طراحان و تولید کنندگان درخواست می شود بر روی سامانه های جدیدی که این مشکل را مورد توجه قرار میدهد، کار کنند. این مجموعه استاندارد شامل موارد زیر است:

- قسمت 1: سازه های مصنوعی صعود دارای نقاط حمایت

– الزامات ایمنی و روش های آزمون

- قسمت 2: دیواره های تکه سنگی (بولدرینگ)

- الزامات ایمنی و روش های آزمون

- قسمت 3: گیره های صعود الزامات ایمنی و روش های آزمون

- این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 3-22621 است.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از این استاندارد، تعیین الزامات ایمنی و روش های آزمون برای گیره های صعود است. این استاندارد برای گیره های صعود که برای بالاروی طبیعی صعود کنندگان استفاده می شوند، یعنی بدون استفاده از وسایل مصنوعی (برای مثال تبرهای یخ، کرامپون ها، قلاب ها و مهره ها) روی سازه های مصنوعی صعود و دیواره های سنگی، قابل استفاده است.

گیره های صعود طوری طراحی می شوند که با استفاده از مهره ها، پیچها و غیره به سازه بسته شوند. گیره های صعود جزئی از ساختمان یا تکه های بزرگ بوده و طوری طراحی می شوند که برای بهره برداری نیازی به اتصال گیره های اضافی ندارند. نقاط اصلی تثبیت گیره های صعود، قسمتی از مجموعه چیدمان سازه مصنوعی صعود را تشکیل داده و در استانداردهای 1-12572 EN و 12572 - 2 EN مورد توجه قرار می گیرند. این استاندارد برای تجهیزات یخ نوردی، صخره نوردی و زمین بازی (تفریحی) کاربرد ندارد.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.