استاندارد ونتیلاتورهای ریه برای مصارف پزشکی - قسمت ۴: الزامات ویژه برای به هوش آورنده های دستی INSO-ISO10651-4

پیش گفتار

استاندارد " ونتیلاتورهای ریه برای مصارف پزشکی - قسمت 4: الزامات ویژه برای به هوش آورنده های دستی که پیش نویس آن در کمیسیون فنی مربوط، توسط سازمان ملی استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، بر مبنای روش تنفيذ مورد اشاره در راهنمای 1- ISO / IEC Guide21 پذیرش منطقه ای یا ملی استاندارد های " بین المللی منطقه ای" و دیگر مدارک استاندارد ) به عنوان استاندارد ملی ایران ، تهیه شده و در سی صد و بیست و هفتمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1390 / 11 / 23 مورد تصویب قرار گرفته است اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می گردد. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها ارائه شود، در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط، مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین همواره از آخرین تجدیدنظر آنها استفاده خواهد شد.

این استاندارد ملی بر اساس پذیرش استاندارد بین المللی به شرح زیر است:

ISO 10651-4: 2002 : Lung ventilators — Part 4: Particular requirements for operatorpowered resuscitators

هدف و دامنه کاربرد

این استاندارد ملی، براساس پذیرش استاندارد بین المللی 2002 : 4-10651 ISO تدوین شده است.

هدف از تدوین این استاندارد؛ تعیین الزامات به ونتیلاتور های دستی قابل حمل است که برای استفاده در همه گروه های سنی مد نظر بوده و برای تهویه ریه افرادی که تنفس مناسبی ندارد، در نظر گرفته شده است. به هوش آورنده های دستی برای نوزادان و کودکان زیر هفت سال بر مبنای گستره وزنی کودک و سن تقریبی معادل با آن انتخاب می شود. این استاندارد برای به هوش آورنده های برقی و گازی کاربرد ندارد. یادآوری - پیوست B در بر گیرنده توضیحاتی برای اصول و مبانی الزاماتی است که قبل از شماره بند آنها علامت ستاره وجود دارد. |

مراجع الزامی

مدارک الزامی زیر حاوی مقرراتی است که در متن این استاندارد ملی ایران به آن ها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب آن مقررات، جزیی از این استاندارد ملی ایران محسوب می شود. در صورتی که به مدرکی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدید نظرهای بعدی آن مورد نظر این استاندارد ملی ایران نیست. در مورد مدارکی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آن ها ارجاع داده است، همواره آخرین تجدید نظرها و اصلاحیه های بعدی آن ها مورد نظر است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.