استاندارد دندانپزشکی - پلیمرهای پایه - قسمت ۲: پلیمرهای پایه ارتودنسی INSO-ISO-20795-2

پیش گفتار

استاندارد " دندانپزشکی - پلیمرهای پایه - قسمت 2: پلیمرهای پایه ارتودنسی " که پیش نویس آن توسط کمیسیون فنی مربوط توسط سازمان ملی استاندارد ایران بر مبنای روش تنفيذ مورد اشاره در راهنمای 21 ISO / IEC Guide پذیرش منطقه ای یا ملی استانداردهای بین المللی منطقه ای" و دیگر مدارک استاندارد) به عنوان استاندارد ملی ایران تهیه شده و در سیصد و چهل و هفتمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 91 / 4 / 11 مورد تصویب قرار گرفته است اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می گردد. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع ، علوم و خدمات، استاندارد های ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استاندارد ها ارائه شود، در هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط، مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین همواره از آخرین تجدید نظر آنها استفاده خواهد شد.

این استاندارد ملی بر اساس پذیرش استاندارد " بین المللی " به شرح زیر است:

ISO20795 -2: 2010, Dentistry- Base polymers- Part 2: Orthodontic base polymers

هدف و دامنه کاربرد

این استاندارد ملی، بر اساس پذیرش استاندارد " بين المللي " 2 : 2010-20795 ISO تدوین شده است.

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات خاص برای کارایی پلیمرهای پایه ارتودنسی و کوپلیمرهای به کار رفته در ترکیب وسایل ارتودنسی فعال و غیر فعال و ویژگیهای الزامات آنها است. همچنین این استاندارد به ویژگی روشهای آزمون استفاده شده در تعیین انطباق با این الزامات می پردازد. این الزامات بیشتر به رعایت بسته بندی و نشانه گذاری محصولات و دستورالعملهای تهیه شده برای استفاده از این مواد اختصاص یافته است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.