استاندارد ویژگی ها و روش های آزمون جیوه مورد مصرف در دندانپزشکی ISIRI 2601
پیشگفتار
استاندارد ویژگی ها و روش های آزمون جيوه مورد مصرف در دندانپزشکی که بوسیله کمیسیون فنی مواد دندانپزشکی تهیه و تدوین شده و در چهارمین کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 64 / 12 / 11 مورد تائید قرار گرفته و اینک باستناد ماده یک قانون مواد الحاقی به قانون تأسيس مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب آذر ماه 1349 بعنوان استاندارد رسمی ایران منتشر میگردد . برای حفظ همگامی و هماهنگی با پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع و علوم , استانداردهای ایران در مواقع لزوم مورد تجديدنظر قرار خواهند گرفت و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها برسد در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه واقع خواهد شد . بنابراین برای مراجعه به استاندارهای ایران باید همواره از آخرين چاپ و تجدیدنظر آنها استفاده نمود. در تهیه و تدوین این استاندارد سعی شده است که ضمن توجه به شرایط موجود و نیازهای جامعه حتی المقدور بین این استاندارد و استاندارد کشورهای صنعتی و پیشرفته هماهنگی ایجاد شود .
لذا با بررسی امکانات و مهارتهای موجود و اجرای آزمایشهای لازم این استاندارد با استفاده از منبع زیر تهیه گردیده است .
- استاندارد سازمان بین المللی شماره 1560 چاپ سال 1985 | ISO 1560 - 1985
هدف
این استاندارد ویژگی ها و روش های آزمون بسته بندی و علامتگذاری جيوه مورد مصرف در دندانپزشکی را در بر میگیرد . این استاندارد روش نمونه برداری و آماده سازی را شامل نمیشود . ضمنا مقدار جیوه مورد نیاز جهت آزمون باید با توافق طرفین ذینفع باشد .
دامنه کاربرد
این استاندارد فقط شامل جيوه مناسب برای تهیه آمالگام مورد مصرف در دندانپزشکی میباشد .
ویژگی ها
1 - 3- شرایط زمانیکه ظرف محموله باز میشود جيوه محتوی باید عاری از آلودگی روغن آب , کدورت یا مواد خارجی باشد . با این حال لایه اکسید سطحی یک فاکتور قابل گذشت محسوب میشود . نمونه جيوه بعد از صاف کردن و تکان دادن طبق روش بیان شده در بند 4-1 باید سطحی روشن و آئینهای داشته و لایه سطحی تیره در روی آن ظاهر نشود .
2 - 3- ريختن 1 پس از آماده سازی طبق روش 4-1 جيوه باید قابل ريختن به طور آزاد و بدون دنباله باشد . بهر حال مشاهده قطرهای کوچک ناپیوسته با توده اصلی پس از تکان دادن فاكتور قابل گذشت محسوب میشود.
روش آزمون
1 - 4- آماده سازی نمونه تقريبا 15 گرم ( یک میلیلیتر ) از جیوه را از یک صافی گوچ شیشهای با اندازه منافذ 6 تا 40 میکرومتر ( درجه تخلخل .P4) صاف کنید . در صورت نیاز از یک خلاء ملایم استفاده نمائید .
یک بالن کوچک ( ظرفيت 100 میلیلیتر مناسب میباشد ) ساخته شده از بوروسیلیکات ( پیرکس ) یا شیشه مشابه با درپوش سمبادهای که کاملا به بالن محکم میشود یا یک در پیچی با واشر پلی تترافلورو اتیلن را برداشته و طبق روشهای مناسب شیمی تجزیهای بالن و درپوش مربوط را تمیز نمائید سپس ظرف را با آب مقطر ( مطابق استاندارد شماره 1728 ایران ) بشوئید . بالن شسته شده را در 100 درجه سلسیوس خشک کرده بگذارید سرد شود . سپس نمونه را به بالن منتقل کنید . دهانه بالن را با درپوش یا درپیچی محکم ببندید ( از گریس استفاده نشود .) بالن را برای مدت 5 ثانیه به شدت تکان دهید .
2 - 4- بررسی چشمی نمونه را برای تطبیق با ویژگیهای بند 3-1 و 3-2 مورد بررسی چشمی قرار دهید .
بسته بندی و علامتگذاری
1 - 5- بسته بندی ظرف بسته بندی باید غيرقابل نفوذ بوده و از موادی ساخته شده باشد که با جيوه واکنش انجام ندهد و اثر زیانآور دائمی در آن ایجاد ننماید . ضمنا مقاومت ظرف برای نگهداری و محافظت جیوه در نقل و انتقال و برداشتن تحت شرایط معمولی کافی باشد .
2 - 5- علامتگذاری
1 - 2 - 5 - هر محموله یا بسته کپسولها باید با نام تولید کننده و شمارههای سری یا مجموعهای از حروف و شمارهها که مشخص کننده سوابق تولید کننده برای یک بھر بخصوص یا سری تولید جیوه میباشد ممهور گردد .
2 - 2 - 5 - تاریخ فرایند نهائی و یا تمیز کردن قبل از بسته بندی ( ماه یا سال ) باید روی محموله یا بسته کپسولها به عنوان یک بند جداول یا به عنوان یک قسمت از شماره سری بهر ذکر شود .
3 - 2 - 5 - حداقل وزن محتوی بر حسب گرم یا کیلوگرم نوشته شود .
4 - 2 - 5 - بر چسب هر محموله یا بسته باید با کلمات خطر - سمی یا کلمهای مشابه که مطابق با قوانین ملی کشور باشد ممهور گردد .
هر بسته بکار برده شده برای حمل و نقل و انتقال جيوه دندانپزشکی باید با کلمات فوق یا کلمات مشابهای که برای نقل و انتقال کالاهای خطرناک بر طبق قوانین ملی کشور بکار میرود ممهور گردد . یادآوری - چنانچه علامت ملی وجود نداشته باشد از علامت زیر میتوان استفاده کرد .
ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.