استاندارد ویژگی ها و روش های آزمون مواد رزینی پر کننده دندان ISIRI 3219

پیشگفتار

استاندارد ویژگی ها و روش های آزمون مواد رزینی پر کننده دندان که بوسیله کمیسیون فنی مواد دندانی تهیه و تدوین شده و در نهمین کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1370 / 10 / 23 مورد تائید قرار گرفته، اینک باستناد ماده یک قانون مواد الحاقی به قانون تاسیس موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب آذر ماه 1349 بعنوان استاندارد رسمی ایران منتشر میگردد. برای حفظ همگامی و هماهنگی با پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع و علوم، استانداردهای ایران در مواقع لزوم مورد تجدیدنظر قرار خواهند گرفت و هر گونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها برسد در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه واقع خواهد شد.
بنابراین برای مراجعه به استانداردهای ایران باید همواره از آخرين چاپ و تجديد نظر آنها استفاده نمود. در تهیه و تدوین این استاندارد سعی شده است که ضمن توجه بشرایط موجود و نیازهای جامعه و حتی المقدور بین این استاندارد و استاندارد کشورهای صنعتی و پیشرفته هماهنگی ایجاد شود.

لذا با بررسی امکانات و مهارتهای موجود و اجرای آزمایشهای لازم این استاندارد با استفاده از منبع زیر تهیه گردیده است

ISO 4049 - 1978 (E)

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین ویژگی ها، نمونه برداری، روش های آزمون، بسته بندی و علامتگذاری مواد رزینی پر کننده دندان میباشد که بصورتی مناسب برای مخلوط کردن دستی یا مکانیکی عرضه شده و بعنوان مواد ترمیمی مستقیم در دهان مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین این استاندارد شامل روشی برای تشخیص نوع رزینهای فیلردار و بدون فیلر نیز هست.| رزینهائی که براساس آزمون بند (4-7) دارای بیش از 50 درصد جرمی فیلتر باشند بعنوان کمپوزیت شناخته میشوند.

ویژگیهای الزامی

1 - 2- مواد - مواد پر کننده رزینی هنگامی که طبق دستورالعمل مصرف عمل آورده شوند باید بصورتی مناسب برای کاربرد مورد نظر در حفره دندان درآیند.
2 - 2- ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی
1 - 2 - 2 - ویژگیهای عمومی اگر ماده پر کننده بصورت رنگ آمیزی شده طبق رنگهای استاندارد عرضه شود باید دارای ویژگیهای ذکر شده در بندهای (2-2-2)، (2-2-3) و (2-2-4) باشد. اگر ماده پر کننده بصورتی عرضه شود که نیاز به رنگ آمیزی یا اختلاط و یا چند رنگ از آنها وجود داشته باشد آزمونها باید هم برای حالتی که حداکثر مقدار توصیه شده کمپوزیت رنگی در مخلوط بکار برده میشود (بند 2-6) و نیز برای حالتی که بخش اصلی به تنهائی مورد استفاده قرار میگیرد انجام شود.
2 - 2 - 2 - حداقل زمان کاربرد زمان کاربرد که از شروع عمل مخلوط کردن تا شروع عمل گرفتن است و طبق بند (4-3) محاسبه میشود نباید کمتر از زمان مخلوط کردن باضافه 60ثانیه باشد.
3 - 2 - 2 - زمان گرفتن زمان گرفتن که از لحظه شروع مخلوط کردن که طبق بند (4-4) محاسبه میشود نباید بیش از 8 دقیقه باشد.
4 - 2 - 2 - استحکام عرضیا استحکام عرضی ماده سخت شده هنگامی که طبق بند (4-5) آزمون میشود نباید کمتر از 50مگا پاسكال باشد.
3 - 2- رنگ رنگ ماده سخت شده باید با نمونه رنگ داده شده توسط تولید کننده مطابقت نزدیک داشته باشد. چنانچه تولید کننده نمونه رنگ عرضه نکرده باشد باید نمونه هائی از دو سری تولید جداگانه برای مقایسه رنگ آنها با یکدیگر نمونه برداری شود.
4 - 2- سمیت ماده مخلوط شده وقتی طبق دستورالعمل مصرف مورد استفاده قرار میگیرد نباید در دراز مدت موجب ضایعات نسجی و نیز هیچگونه عوارض سیستمیک شود. | یادآوری - چنانچه آزمونهای خاصی برای تشخیص سمیت وجود دارد، آنها نیز باید انجام شوند. 5 - 2- ثبات رنگ در گرما و نور
1 - 5 - 2 - ثبات رنگ در گرما | ماده سخت شده هنگامی که طبق بند (4-6-1) مورد آزمون قرار میگیرد نباید بعد از 24ساعت تغییر رنگ مشخصی داشته باشد.
2 - 5 - 2 - ثبات رنگ در نور ماده سخت شده هنگامی که طبق بند (4-6-2) مورد آزمون قرار میگیرد، نباید از 24ساعت تغییر رنگ مشخصی داشته باشد.
6 - 2- دستورالعمل مصرف تولید کننده باید دستورالعمل مفصلی شامل جزئیات زیر بهمراه هر بسته از ماده مورد آزمون ارائه دهد. الف - اطلاعاتی در مورد نسبت اختلاط ماده، روش مخلوط کردن و در صورت ضرورت شرایط محیطی که ماده در آن آماده میشود.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.