استاندارد صندلی های چرخدار - قسمت ۱۶: مقاومت در برابر احتراق وسایل نگهدارنده وضعی INSO-10044-16

پیش گفتار

استاندارد " صندلی های چرخدار - قسمت 16: مقاومت در برابر احتراق وسایل نگهدارنده وضعی " که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط شرکت معیارآزمای ارس تهیه و تدوین شده است و در چهارصد و سی و چهارمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 92  / 12 / 3 مورد تصویب قرار گرفته است ، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود .

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع ، علوم و خدمات ، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود ، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت . بنابراین ، باید همواره از آخرین تجدید نظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است :

ISO 7176-16: 2012, Wheelchairs — Part 16: Resistance to ignition of postural support devices

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات و روشهای آزمون برای ارزیابی مقاومت کلیه وسایل نگهدارنده وضعی در معرض احتراق ناشی از شعله معادل چوب کبریت است که قرار است قسمتی از صندلی چرخدار یا سیستم نشیمنگاه آن باشد.

این استاندارد صرفا برای تعیین مقاومت در برابر احتراق وسایل مورد آزمون کاربرد دارد و برای تعیین قابلیت احتراق صندلی چرخدار کامل کاربرد ندارد.

این استاندارد برای مقاومت در برابر احتراق سایر قسمت های صندلی چرخدار، برای مثال چرخها و پیکربندیه کاربرد ندارد.

در این استاندارد، تغییرات مقاومت در برابر احتراق، در نتیجه شستن یا استفاده، مورد توجه قرار نگرفته است. این استاندارد، آزمون های جداگانه نگهدارنده های پایینی ) بالایی" (برای مثال تکیه گاه بازو) را که معمولا در صفحه افقی و نگهدارنده های جلویی عقبی جانبی / میانی (برای مثال تکیه گاه قدامی تنه و پانل های ساق پا 1) را که معمولا در صفحه عمودی مورد استفاده قرار می گیرند، مقدور می سازد. تا زمانی که استاندارد اشتعال پذیری برای آزمون سایر اجزا یا لوازم جانبی صندلی چرخدار در دسترس نباشد، توصیه میشود که هر جزء ساختاری که در معرض خطر باشد، حداقل برای میزان احتراق پذیری طبق این استاندارد مورد آزمون قرار گیرد.

یادآوری 1- الزامات این استاندارد در یک میزان حداقل پایه تنظیم شده است و از الزامات اجباری در برخی کشورها کمتر است. در صورت عملی بودن، منطقی است که سازندگان از موادی با مقاومت بالا در برابر احتراق استفاده کنند.

یاد آوری 2- الزامات کنترلی خطرات ناشی از منابع آتش ایجادشده توسط اجزای الکتریکی و الکترونیکی در استاندارد ملی ایران شماره 14-10044 آمده است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.