استاندارد صندلی چرخدار - قسمت هشتم : الزامات و روشهای آزمون نیروهای استاتیک ، برخورد و خستگی ISIRI-10044-8

پیش گفتار

استاندارد" صندلی چرخدار - قسمت هشتم : الزامات و روشهای آزمون نیروهای استاتیک ، برخورد و خستگی" که توسط کمیسیون های مربوط تهیه و تدوین شده و در یکصد و هشتادمین جلسه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1386 / 12 / 27 مورد تصویب قرار گرفته است، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و الزامات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن 1371 بعنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در موقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هرگونه پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردهای ارائه شود، در هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین برای مراجعه به استانداردهای ایران باید همواره از آخرین تجدید نظر آنها استفاده کرد.

در تهیه و تدوین این استاندارد سعی شده است که ضمن توجه به شرایط موجود و نیازهای جامعه، در حد امکان بین این استانارد و استاندارد ملی کشورهای صنعتی و پیشرفته هماهنگی ایجاد شود.

منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد به کار رفته به شرح زیر است:

ISO 7176-8:1998 , Wheelchairs – Part 8 : Requirements and test methods for static, impact and fatigue strenghts

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین الزامات مورد نیاز برای نیروهای ساکن، برخورد و خستگی صندلیهای چرخدار از جمله صندلیهای چرخدار موتوری( اسکوترهایی ) است که برای حمل اشخاصی که جرم آنان از 100 کیلوگرم بیشتر نباشد بکار می رود. این استاندارد روشهای آزمون برای تحقق الزامات تعیین شده را ، مشخص می کند.

این استاندارد الزامات مورد نیاز برای اعلام نتایج آزمون را تصریح می نماید. روشهای آزمون برای اثبات ادعای تولید کننده، در مواردی که محصول فراتر از حداقل الزامات ذکر شده در این بخش از استاندارد است، نیز کاربرد دارد. برای مقایسه عملکرد با استفاده از نتایج آزمون یک پیکربندی مرجع برای صندلیهای چرخدار قابل تنظیم و صندلیهای چرخدار موتوری تعیین شده است.

این استاندارد برای صندلی های چرخ داری که توسط سرنشین و همراه به حرکت در می آیند و صندلی های چرخ دار برقی که برای حمل و نقل افراد ناتوان / معلول در داخل و خارج از خانه استفاده می شوند، کاربرد دارد. در مورد صندلی چرخ دار برقی این استاندارد برای آن دسته از صندلیهای چرخدار برقی کاربرد دارد که حداکثر سرعت آنها از 15 کیلومتر در ساعت بیشتر نبوده ، بیش از دو چرخ هدایت را برعهده نداشته و در صورتی که واجد سه چرخ یا بیشتر می باشند بر روی دو محور عرضی موازی قرار گرفته اند.

یادآوری 1- این بخش از استاندارد برای صندلی های چرخ داری که در آن چرخها بر روی بیش از دو محور قرار دارند، کاربرد ندارد (برای مثال در پیکربندی لوزی شکل)

یاد آوری 2- بندهای این بخش از استاندارد می تواند برای تدوین الزامات و روشهای آزمون صندلی های چرخداری که شامل این بخش از استاندارد نمی شوند ، نیز مورد استفاده قرار گیرد.

کاربرد این بخش محدود به صندلی های چرخداری است که می توانند حداکثر جرم 100 کیلوگرم سرنشین را حمل کنند و دلیل آن این است که این میزان حداکثر جرم یک آدمک آزمون در استاندارد ملی ایران به شماره ... است. برای تاثیرات شیوه زندگی افراد با جرم بیشتر لازم است کار و تحقیقات بیشتری صورت گیرد.

یادآوری 3- در این بخش از استاندارد واژه صندلی های چرخدار مخفف وازه صندلی (های) چرخدار دستی یا برقی و صندلیهای چرخدار موتوری است که الزامات و روشهای آزمون در مورد آنها کاربرد دارد.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.