استاندارد اطلاع رسانی پزشکی - شناسنامه (کارت الکترونیک سلامت - قسمت دوم: اشیاء متداول ISIRI-10243-2

پیش گفتار

استاندارد " اطلاع رسانی پزشکی - شناسنامه (کارت الکترونیک سلامت - قسمت دوم: اشیاء متداول "که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران تهیه وتدوین شده و در یکصد و شصت و نهمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1386 / 12 / 27 مورد تصویب قرار گرفته است ، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن ماه 1371 به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود .

برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع ، علوم و خدمات ، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود ، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط موردتوجه قرار خواهد گرفت . بنابراین ، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد .

منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است :

1- ISO 21549-2 : 2004 – Health Informatics – Patient healthcard data- part 2 : Common Objects

مقدمه

این استاندارد یکی از مجموعه استانداردهای ملی ایران شماره 10243 است . با افزایش دسترسی ، و رشد کیفیت خدمات اورژانسی ، تقاضا برای ارایه خدمات بهداشتی و درمانی در جامعه و در منزل ، افزایش یافته است . این امر موجب توسعه و استفاده روزافزون از سامانه های ذخیره سازی اطلاعات قابل حمل شده است . چنین ابزار هایی ، به منظور دستیابی به اهداف مختلفی از جمله تشخیص سریع بیماری از طریق دسترسی به سوابق پزشکی قابل حمل و ارتباط با سامانه های نظارتی ، مورد استفاده قرار می گیرند .

عملکرد چنین ابزارهایی ، حمل و ارسال اطلاعات هویتی بین خودشان و دستگاههای دیگر است ؛ بنابراین در طول نیمه عمر عملیاتی این ابزارها ، امکان به اشتراک گذاشتن اطلاعات موجود در آنها به وسیله دستگاههای مختلف با فن آوریها و قابلیتها و کارآیی متفاوت ، وجود دارد .

امروزه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی ، به طور روزافزون به چنین ابزارهای خودکار شناسایی وابسته است . برای مثال ، نسخه ها ممکن است خودکار باشد و در تعدادی از مراکز مجهز ، قابل بازخوانی بوسیله کامپیوتر بوده وتبادل اطلاعات انجام گیرد . بیمه های خدمات بهداشتی و درمانی و نمایندگیهای آنها که درگیر مراقبتهای بهداشتی بین منطقه ای هستند ، برای باز پرداخت هزینه خدمات خود ممکن است نیازمند تبادل اطلاعات بین ابزارهای غیر مشابه باشند .

ظهور دستگاههای پشتیبانی و بانک اطلاعاتی قابل دسترسی از راه دور ، منجر به تولید و استفاده از ابزارهای شناسایی توسط کادر بهداشتی و درمانی شده است ، که همچنین قابلیت اجرای عملکرد امنیتی و انتقال امضای دیجیتالی را به سامانه های خدمات بهداشتی درمانی دوردست از طریق شبکه ، دارد.

با افزایش استفاده از کارتهای الکترونیکی اطلاعاتی برای ارایه خدمات بهداشتی و درمانی ، نیازمندی به استفاده از قالب داده ای استاندارد شده برای تبادل اطلاعات احساس می شود .

داده های مربوط به شخص که به وسیله شناسنامه سلامت حمل می شود ، می تواند به سه نوع دسته بندی شود : الف ) داده های شناسایی: شامل داده های مربوط به خود ابزار و داده های مربوط به صاحب آن ( هویت شخص دارنده شناسنامه )

یادآوری - شناسنامه (کارت الکترونیک سلامت ، بالقوه حاوی داده های مربوط به خود ابزار و داده های مربوط به صاحب آن باشد و علاوه بر آن ممکن است اطلاعات بالینی و مدیریتی هم داشته باشد .

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد ، تعیین ویژگی های مربوط به محتوی و ساختار اشیاء عمومی برای ساختن یا ارجاع به دیگر اشیاء داده موجود که بر روی شناسنامه (کارت الکترونیک سلامت شخص استفاده می شوند ،می باشد .
این استاندارد در شرایطی که چنین داده هایی بر روی شناسنامه سلامت با ابعاد فیزیکی مطابق با کارتهای 1-ID تعریف شده در استاندارد 7810 ISO / IEC ، ثبت شده یا به وسیله آن انتقال داده می شوند ، کاربرد دارد .

این قسمت از استاندارد ساختار اساسی داده را تعریف می کند اما مجموعه های داده ای ذخیره شده روی دستگاه را مشخص یا محدود نمی کند .

جزئیات کارکردها و ساز و کارهای خدمات ذیل جز اهداف این قسمت از استاندارد نمی باشد ( گرچه ساختار آنها می تواند با اشیاء داده ای مناسب ، که در جاهای دیگر مشخص شده اند، لحاظ گردد ):

- رمز گذاری داده های متنی خام .

- وظایف امنیتی و خدمات مرتبط با آن ، که ممکن است به وسیله کاربران کارتهای داده ای ، بسته به کاربردهای خاص مشخص گردد ( برای مثال: محفاظت از محرمانگی داده ها، یکپارچگی داده ها و تصدیق هویت اشخاص و تجهیزات مربوط به این وظایف آنها مشخص شود).

- خدمات کنترل دسترسی ، ممکن است به استفاده فعال از برخی انواع کارت داده ای مثل کارتهای ریزپردازنده ، بستگی داشته باشد .

- فرایندهای صدور و راه اندازی کارت ( که موجب فعال سازی و شروع عملیاتی هر کارت داده ای می گردد و متعاقب آن کارت داده ای برای ایجاد ارتباط و ارسال داده آماده می شود ). موارد زیر نیز خارج از دامنه کاربرد این استاندارد قرار می گیرند :

- راه کارهای فیزیکی یا منطقی برای کار کرد عملی انواع خاص کارت داده ای .

- چگونگی پردازش پیام در مراحل بعدی در بین ابزار واسط میان دو سامانه .

- شکلی که داده ها برای استفاده در خارج از کارت ، به خود می گیرند : یا روشی که چنین داده هایی به صورت قابل رؤیت بر روی کارت داده ای یا جاهای دیگر ، نمایش داده می شوند .

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.