استاندارد ارگونومی - ارزیابی ارتباط گفتاری ISIRI-14353

پیش گفتار

استاندارد "ارگونومی - ارزیابی ارتباط گفتاری" که پیش نویس آن در کمیسیون های فنی مربوط توسط شرکت اسلوب آفرینان آریا آذربایجان تهیه و تدوین شده و در سیصد و چهاردهمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 90 / 11 / 10 مورد تصویب قرار گرفته است، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات سازمان ملی استاندارد ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدیدنظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی استفاده کرد.

منبع و مأخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 9921: 2003. Ergonomics – Assessment of speech communication

مقدمه

هدف استانداردسازی در زمینه ارزیابی ارگونومیکی ارتباط گفتاری'، پیشنهاد کردن سطوحی از کیفیت آن است که برای رساندن پیام های جامع در موقعیتهای مختلف لازم است. کیفیت ارتباط گفتاری برای موارد زیر مورد ارزیابی قرار می گیرد:

الف - هشدار در مورد عوامل خطرزاء

ب - هشدار در مورد خطر؛

پ - پیام های اطلاعاتی برای محیطهای کار، مکان های عمومی، و اتاق های جلسه و تالارهای اجتماعات. برخی مواقع ارتباط مستقیم بین انسانها مد نظر است، در حالی که گاهی استفاده از سیستمهای الكترو آکوستیکی (مثل سیستم های عمومی یا وسایل ارتباط شخصی (مثل تلفن و سیستم ارتباط متقابل یا اینتر کام ) راحت ترین وسیله برای اطلاع رسانی و راهنمایی کردن و یا تبادل اطلاعات خواهد بود.

استفاده از نمادهای شنیداری هشدار غیر گفتاری، در این استاندارد گنجانیده نشده، و در استاندارد ملی ایران شماره 13605 پوشش داده شده است.

علائم هشدار و خطر آکوستیکی معمولا همه سویه هستند، و ممکن است در بسیاری از مواقع جهانی باشند. هشدارهای شنیداری در موقعیت هایی که دود، تاریکی و سایر موانع با هشدارهای بینایی تداخل پیدا می کنند، سودمند هستند.

در صورت استفاده از پیام های کلامی، ضروری است در منطقه تحت پوشش، به سطح کافی و قابل قبولی از وضوح دست یافته شود. در غیر این صورت، علائم هشدار غیر صوتی (به استاندارد ملی ایران شماره 13605 و استاندارد60849 IEC مراجعه کنید) و یا علائم دیداری هشدار (به استاندارد ملی ایران شماره 8011 مراجعه کنید) ارجح تر است.

اگر علائم آکوستیکی شنیداری بسیار بلند باشند، آسيب شنوایی یا مشکلات زیست محیطی ممکن است رخ دهند (مثل آزردگی ناشی از سروصدا برای ساکنان نزدیک ایستگاه قطار، ترافیک جاده ای و فرودگاهها و ...). طراحی خوب می تواند این جنبه های منفی را به حداقل برساند. علاوه بر این، روش های پیش بینی با دقت کافی برای مشاوران، تامین کنندگان و کاربران نهایی سودمند بوده، به این ترتیب ممکن است هزینه های تغییرات ضروری را پس از نصب سیستم کاهش دهند.

ارتباطها ممکن است مستقیما بین انسانها از طریق سیستم های عمومی و سیستم های اینترکام و یا توسط پیام های از پیش ضبط شده برقرار شود. به طور کلی سیستم های متن به گفتار به دليل وضوح پایین این سیستم ها، توصیه نمی شوند.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات عملکرد ارتباط گفتاری برای هشدار کلامی و علائم خطر، پیام های اطلاعاتی و به طور کلی ارتباط گفتاری می باشد. روش های پیش بینی و ارزیابی عملکرد ذهنی و عینی در کاربردهای عملی، توصیف و نمونه هایی نیز ارائه شده است.

جهت دستیابی به عملکرد بهینه در یک کاربرد خاص، سه مرحله را می توان در نظر گرفت:

الف - مشخصات کاربرد و توصیف معیارهای عملکرد متناظر؛

ب - طراحی سیستم ارتباطی و پیش بینی عملکرد آن؛

پ - ارزیابی عملکرد در شرایط محل .

یادآوری - استفاده از علائم شنیداری هشدار غیر گفتاری در این استاندارد گنجانیده نشده است و کاربران می توانند بدین منظور به استاندارد ملی ایران شماره 13605 مراجعه کنند.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.