استاندارد دندانپزشکی - مواد سرامیکی- ویژگی ها و روش های آزمون INSO 12396

پیش گفتار

استاندارد «دندانپزشکی - مواد سرامیکی- ویژگی ها و روش های آزمون» نخستین بار در سال 1388 تدوین شد. این استاندارد بر اساس پیشنهادهای رسیده و بررسی توسط شرکت کیفیت آفرینان آذر و تایید کمیسیون های مربوط برای اولین بار مورد تجدید نظر قرار گرفت و در پانصد و بیست و نهمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1394 / 11 / 27 تصویب شد. اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر میشود. | برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدید نظر استانداردهای ملی استفاده کرد.
این استاندارد جایگزین استاندارد ملی ایران شماره 12396: سال 1388 است.

منبع و مأخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است:

ISO 6872: 2015, Dentistry — Ceramic materials

مقدمه

این استاندارد ملی شامل الزامات ویژه کمی و کیفی برای رهایی از خطرات بیولوژیکی نمی باشد و توصیه می شود برای ارزیابی خطرات بیولوژیکی یا مسمومیت زای احتمالی، به استاندارد ملی شماره 4300 و 7405 ISO مراجعه شود.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات و روش های آزمون مواد سرامیکی دندانی مورد استفاده در ترميمها و پروتزهای ثابت تمام سرامیکی و سرامیکی - فلزی است.

مراجع الزامی

مدارک الزامی زیر حاوی مقرراتی است که در متن این استاندارد به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب آن مقررات جزیی از این استاندارد محسوب میشود. | در مورد مراجع دارای تاریخ چاپ و یا تجدید نظر، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی این مدارک مورد نظر نیست. معهذا بهتر است کاربران ذی نفع این استاندارد، امکان کاربرد آخرین اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای مدارک الزامی زیر را مورد بررسی قرار دهند. در مورد مراجع بدون چاپ و / یا تجدید نظر، آخرین چاپ و یا تجدید نظر آن مدارک الزامی ارجاع داده شده مورد نظر است. استفاده از مراجع زیر برای کاربرد این استاندارد الزامی است:
1 - 2 استاندارد ملی ایران شماره 1728، آب مورد مصرف در آزمایشگاه تجزیه - ویژگی ها و روش های آزمون
2 - 2 استاندارد ملی ایران شماره 2818، واژهها و اصطلاحات دندانپزشکی قسمت 1: اصطلاحات پایه
3 - 2 استاندارد ملی ایران شماره 2892، واژه ها و اصطلاحات دندانپزشکی - قسمت 2: مواد دندانی

اصطلاحات و تعاریف

در این استاندارد، علاوه بر اصطلاحات و تعاریف به کار رفته در استانداردهای ملی ایران شماره 2818 و 2892، اصطلاحات و تعاریف زیر نیز به کار می رود:

 مواد

addition ceramic
سرامیک افزایشی سرامیک افزودنی سرامیک اصلاحی ماده سرامیکی دندانی که در دمای کمتری پخت می شود و معمولا برای ترمیم سطوح تماس روی یک ترمیم یا پروتز دندانی به کار می رود.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.