استاندارد لیزر - روشهای آزمون برای آستانه تخریب ناشی از لیزر قسمت ۴: بررسی، تشخیص و اندازه گیری INSO-18547-4

پیش گفتار

استاندارد «لیزرها و تجهیزات مرتبط با لیزر - روشهای آزمون برای آستانه تخریب ناشی از لیزر قسمت 4: بررسی، تشخیص و اندازه گیری» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی شماره 5 تهیه و تدوین شده، در ششصد و هشتاد و هفتمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1396 / 06 / 25 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود.

استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها ارائه شود، در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط، مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی زیر به روش «معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی مزبور است:

ISO/TR 21254-4: 2011, Lasers and laser-related equipment-Test methods for laser-induced damage threshold- Part 4: Inspection, detection and measurement.

مقدمه

روش های تشخیص آستانه تخریب ناشی از لیزر، همواره شامل روش های حساس برای بررسی سطوح و نیز تشخیص تخریب است. در پروتکل تشخیص، هر نمونه قبل از آزمون توسط روش های میکروسکوپی به منظور ارزیابی کیفیت سطح و ارزیابی نقایص بررسی می شود. در طی تابش بر روی نمونه، در آزمون تخریب چندبه یک، طرح های متنوعی برای تشخیص تخریب مورد استفاده قرار می گیرند.

 نمونه هایی از این روش های تشخیص نور پراکنده شده توسط ناحیه آزمون، جمع آوری تابش پلاسما، یا طرح های تشخیص فوتوترمال هستند. در اغلب موارد، سیستم تشخیص مستقیما به لیزر متصل است تا تابش بر روی نمونه را بلافاصله در اولین لحظه تخریب متوقف کند. به این ترتیب، از تخریب فاجعه بار نمونه جلوگیری می شود و تعداد پالس ها تا پدیدار شدن اولین تخریب، می تواند به دقت تعیین شود. همچنین این اطلاعات مستقیم از وضعیت تخریب، می تواند در حین انجام آزمون مورد پردازش قرار گیرد تا سطوح انرژی برای بررسی های بعدی که به منظور بهینه سازی و کمینه کردن عدم قطعیت های تشخیص صورت می گیرد، تعیین شود. به همین دلیل، طرح های پیچیده تشخیص مبتنی بر تصویربرداری مستقیم و پردازش تصویر آنلاین، اغلب، در سیستم های تشخیص یک به یک به کار گرفته می شوند. تابش متوالی بر روی نمونهها، با بررسی به وسیله یک روش مناسب برای تعیین مکان های تخریب و کسب اطلاعات از مکانیسم های درگیر در تخریب، همراه می شود. این بررسی مکانها، برای تعیین دقیق آستانه تخریب ضروری است، چرا که ارزیابی نهایی و حساس ترین ارزیابی وضعیت تخریب است.

این استاندارد، روش های برگزیده برای بررسی سطوح اپتیکی قبل و پس از آزمون تخریب، و روشهای تشخیص تخریب به کار گرفته شده در سیستم های تشخیص را شرح می دهد. روش های تشخیص تخریب شرح داده شده، نمونه هایی از روش های عملی است که مورد آزمون قرار گرفته و اغلب در سیستمهای تشخیص به کار گرفته می شوند. این استاندارد، به کار بردن روش های دیگر برای تشخیص یا بررسی تخریب در قطعات اپتیکی را منع نمی کند.

این استاندارد یک قسمت از مجموعه استانداردهای ملی ایران به شماره 18547 است. سایر قسمت های استاندارد ملی ایران شماره 18547 به شرح زیر است:

- لیزرها و تجهیزات مرتبط با لیزر - روش های آزمون برای آستانه تخریب ناشی از لیزر - قسمت 1: تعاریف و اصول کلی

- لیزرها و تجهیزات مرتبط با لیزر- روش های آزمون برای آستانه تخریب ناشی از لیزر- قسمت 2: تعیین آستانه

- لیزرها و تجهیزات مرتبط با لیزر - روشهای آزمون برای آستانه تخریب ناشی از لیزر- قسمت 3: تضمین قابلیت کار با توان (انرژی) تابش لیزر

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین روش های بررسی و تشخیص تخریب ناشی از لیزر بر روی سطوح و درون حجم قطعات اپتیکی است.

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.