راهنمای خرید سمعک

سمعک یک وسیله پزشکی جداشدنی است که طیف مشخصی از فرکانس های صدا را تقویت می کند تا ناتوانی شخص مبتلا به کم شنوایی را کاهش داده یا تصحیح کند.

انواع مختلف سمعک چه هستند؟

انواع مختلفی از سمعک وجود دارند که بسته به سلیقه کاربر ، نیازهای روزانه ، بودجه و میزان کم شنوایی متفاوت هستند.

سمعک BTE (پشت گوشی یا Behind The Ear)

قطعه در پشت گوش قرار می گیرد. انتقال صدا از میکروفون  موجود در روی سمعک به کانال گوش ، از طریق یک لوله سیلیکونی متصل به یک انتهای باز یا از طریق یک سیم متصل به میکروفون قرار گرفته در کانال گوش انجام می شود . این دستگاه ها قابل دیدن هستند اما قدرت و استحکام آنها بسیار عالی است . همچنین یک زیر مجموعه ، سمعک مینی BTE  نیز دارند که از BTE های استاندارد کوچکتر هستند اما قدرت کمتری دارند.

سمعک داخل گوشی

بصورت سفارشی ساخته شده و مستقیماً در کانال گوش قرار می گیرند و به سه نوع زیر میباشد.

سمعک ITE (داخل گوش یا In the Ear)

این سمعک ها در گوش قابل مشاهده هستند ، به راحتی قابل کنترل هستند و ریسک آسیب دیدن آنها کم است. برای افرادی که دچار کم شنوایی شدید هستند و یا بیمارانی که به دنبال دستگاهی با کاربرد آسان هستند که ظریف و آسیب پذیر نباشد ، مناسب هستند.

سمعک ITC (داخل کانال یا In the Canal)

این سمعک ها نسبت به نمونه های قبلی کوچکتر و ظریف تر هستند اما باتری کوچکتر و  با عمر کمتری دارند . این دستگاه ها بسیار قدرتمند هستند اما از CIC و IIC قابل مشاهده تر هستند.

سمعک CIC (کاملاً در کانال یا Completely in Canal)

این سمعک ها مطابق قالب گوش بیمار ساخته می شوند و کاملاً در داخل کانال گوش وی قرار می گیرند. آنها کوچک و قوی ، اما بسیار آسیب پذیر هستند.

سمعک IIC (نامرئی در کانال یا Invisible in Canal)

این دستگاه ها در عمق بیشتری از  گوش قرار می گیرند ، در چند میلی متری از پرده گوش. آنها کاملاً نامرئی و به همان اندازه شکننده هستند.

عمر سمعک چقدر است؟

مانند هر دستگاه الکترونیکی ، طول عمر یک سمعک محدود است. برخی از مطالعات نشان می دهد که در صورت استفاده هر روزه آنها می توانند بین چهار تا پنج سال دوام داشته باشند. جدا از عمر باتری ، که قابل تعویض است ، اینکه یک سمعک چه مدت عمر می کند به چند عامل بستگی دارد:
میزان استفاده: متخصصین سلامت شنوایی به بیماران توصیه می کنند حداکثر روزانه بین هفت تا هشت ساعت از سمعک استفاده کنند. در صورت استفاده روزانه بیشتر از این ، سمعک سریعتر خراب می شود.

نگهداری سمعک باید چگونه باشد؟

به منظور مراقبت صحیح از سمعک هایتان ، توصیه می شود از قرار دادن آنها در معرض گرما و رطوبت (حتی اگر ضد آب باشند) و نیز مواد شیمیایی یا آرایشی خاص خودداری کنید. تمیز کردن مرتب آنها نیز مهم است.
کیفیت مدل: این مورد بستگی به تولید کننده ، نوع سمعک و ویژگی های آن دارد (ضد آب ، ضد گرد و غبار و غیره) .

اجزای تشکیل دهنده سمعک چه هستند؟

اکثر قریب به اتفاق سمعک ها شامل سه جزء هستند: میکروفون ، پردازنده ، گیرنده.

•    یک یا چند میکروفون: میکروفون ورودی سیستم است که امواج رسیده به گوش بیمار را دریافت می کندو آنها را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند. دو نوع ساختار میکروفون وجود دارد:
•    سیستم چند جهته: میکروفون تمام سیگنال های صوتی را  بدون توجه به منبع آنها ، دریافت می کند این امر در یک محیط پر سروصدا مانند رستوران می تواند دردسر ساز باشد، زیرا گوش داخلی بیمار در مرتب سازی همه این صداها مشکل خواهد داشت.
•    سیستم جهت دار: در این ساختار تمام سیگنال های صوتی که از جلو می آیند دریافت می شوند، یعنی از طرف شخص هم صحبت (یا منبع صوتی) که بیمار به آن نگاه می کند. نویز از طرفین و عقب کمتر  شنیده خواهد شد. این سیستم در یک محیط پر سر و صدا یک مزیت است زیرا  درک صحبت ها را بهبود می بخشد.
•    پردازنده یا تقویت کننده: این میکروچیپ قطعه  اصلی سمعک است که سیگنال الکتریکی را به صورت دیجیتال از گیرنده دریافت می کندو با توجه به ویژگی های دستگاه ، تنظیمات انجام شده و تجزیه و تحلیل صدای  محیط ، آن را پردازش می کند. پردازنده سه وظیفه اصلی دارد:
•    فیلترینگ سیگنال: به معنای "کاهش" یا از بین بردن فرکانس های نامطلوب خاص و "انتخاب" فرکانس های "مفید" 
•    تقویت سیگنال الکتریکی
•    حذف اثرات فیدبک
•    گیرنده: در خروجی سیستم قرار دارد ، سیگنال الکتریکی را دوباره به یک موج صوتی تبدیل می کند و این امکان را می دهد که صدای پردازش شده توسط دستگاه به گوش پوشنده سمعک منتقل شود. این قطعه در بیشتر مواقع در سمعک ها تعویض می شود زیرا بسته به اینکه BTE باشد یا داخل گوشی ، در معرض رطوبت یا جرم گوش قرار دارد.

چه نوع سمعکی برای چه سطحی از کم شنوایی مناسب است؟

برای پاسخ به این سؤال باید دو پارامتر را باید در نظر گرفت: نوع کم شنوایی و اینکه آیا یک طرفه است یا دو طرفه.

نوع: کم شنوایی حسی عصبی یا کم شنوایی انتقالی

کم شنوایی حسی عصبی چیست؟

(از آن به عنوان شنوایی " کم شنوایی دائمی" نیز یاد می شود): این نوع از کم شنوایی عمدتاً به دلیل اختلال عملکرد گوش داخلی (حلزون) یا عصب حلزونی است. برخی از کم شنوایی های حسی عصبی می تواند توسط مرکز شنوایی در مغز ایجاد شوند ، اما بسیار نادر است. این نوع کم شنوایی اغلب دائمی است و با سمعک یا کاشت حلزون قابل اصلاح است.

کم شنوایی انتقالی چیست؟

 این نوع نسبت به نوع قبلی شدیدتر است و مربوط به آسیب گوش خارجی (به عنوان مثال مسدود شدن مجرا به دلیل جرم گوش) ، پرده گوش (سوراخ شدن پرده گوش) یا زنجیره استخوانچه ای (به عنوان مثال در عفونت شدیدگوش ) می باشد. بیمار در درک صداهای کم حجم و با شدت پایین مانند صدای کم یا زمزمه مشکل دارد. همچنین کم شنوایی های حسی عصبی  و انتقالی می تواند در یک گوش ترکیب شوند و باعث کم شنوایی مختلط شوند.

کم شنوایی یک طرفه یا دو طرفه

کم شنوایی یا ناشنوایی ممکن است فقط یک گوش را تحت تأثیر قرار دهد (یک طرفه) و بنابراین فقط به یک سمعک احتیاج است. همچنین می تواند هر دو گوش را تحت تأثیر قرار دهد (دو طرفه) در این حالت می تواند به دو صورت باشد:
کم شنوایی متقارن: به یک شدت در هر دو گوش تأثیر می گذارد. از یک نوع سمعک با تنظیمات مشابه می توان برای هر دو گوش استفاده کرد.
کم شنوایی نامتقارن: میزان کم شنوایی در یک طرف شدید تر از طرف دیگر است و دو سمعک باید با توجه به میزان کم شنوایی هر گوش تنظیم و استفاده شوند.