راهنمای انتخاب آنالایزر بیوشیمی مناسب

آنالایزر بیوشیمی ، که به عنوان آنالایزر شیمیایی بالینی نیز شناخته می شود ، برای اندازه گیری متابولیت های موجود در نمونه های بیولوژیک مانند خون یا ادرار استفاده می شود. مطالعه این مایعات باعث می شود بسیاری از بیماری ها تشخیص داده شوند. نمونه ای از استفاده از این نوع آنالایزر، اندازه گیری کراتینین ادرار برای ارزیابی ظرفیت فیلتراسیون کلیه ها است.

در هنگام انتخاب یک آنالایزر بیوشیمی، توجه به این نکته مهم است که آیا اتوماتیک سازی مورد نیاز است یا خیر ، همچنین ویژگی معرفها و میزان دقت اندازه گیریها را در نظر بگیرید. در نظر گرفتن ظرفیت (حداکثر تعداد نمونه های مورد آزمایش همزمان) نیز مهم است.برخی مدل ها نیز  برای استفاده در دامپزشکی طراحی شده اند.

آنالایزرهای بیوشیمی از چه نوع فناوری اندازه گیری استفاده می کنند؟

چند روش تحلیلی اندازه گیری وجود دارد. آنها را می توان به دو دسته تقسیم کرد:

تکنیک های نوری:

رنگ سنجی: این رایج ترین روش است. نمونه با معرف مناسب برای ایجاد واکنشی که منجر به ایجاد یک رنگ می شود مخلوط می شود. غلظت آنالیت شدت رنگ را تعیین می کند.

فتومتری: یک منبع نوری با طول موج مناسب بر روی نمونه تابیده می شود در حالی که یک فوتودکتور که در آن طرف نمونه قرار دارد ، میزان نور جذب شده را اندازه گیری می کند . این میزان به طور مستقیم با غلظت آنالیت در نمونه ارتباط دارد. در اینجا چند اصل وجود دارد: جذب (توانایی یک ماده برای جذب نور) ، توربیدومتری (اندازه گیری میزان ابری تولید شده توسط مواد معلق در یک محیط واسط) ، فلورسانس (نور ساطع شده توسط ماده ای که نور را در یک طول موج جذب و در طول موج دیگر ساطع می کند). 

تکنیک های الکتروشیمیایی

پتانسیومتری مستقیم: استفاده از الکترودهای یون گزین (ISE) بسیار گسترده است و عمدتا برای بررسی یون ها در نمونه ها استفاده می شوند. این روش برای اندازه گیری یونهایی مانند Na + ، K + ، CI- و Li + استفاده می شود. ISE ها سنسورهایی هستند که با اندازه گیری مقدار جریان از طریق غشای یون گزین ، می توانند غلظت یونها در محلول را تعیین کنند.
پتانسیومتر غیر مستقیم: این روش نیز از الکترودهای یون گزین استفاده می کند و توان کار بالایی را ارائه می دهد و بیشتر در آزمایشگاه های مرکزی استفاده می شود. بر خلاف پتانسیومتری مستقیم ، نیاز به رقیق سازی قبلی دارد و نتایج به صورت مولاریته بیان می شوند.
یک آنالایزر بیوشیمی می تواند چندین تکنیک اندازه گیری را ارائه دهد.

چه معیارهایی برای ارزیابی عملکرد آنالایزر بیوشیمی استفاده می شود؟

معیارهای مختلفی برای ارزیابی عملکرد دستگاه قابل استفاده است:

روش کار: آنالایزر بیوشیمی می تواند به صورت خودکار یا نیمه اتوماتیک باشد. در مورد آنالایزرهای تمام اتوماتیک ، نمونه ها و معرفها پیش تر آماده شده و سپس در دستگاه قرار می گیرند که آنها را از صفر تا صد مدیریت و آنالیز می کند. می توان زنجیره آزمایش و سرعت را در آنها تنظیم کرد. آنالایزرهای تمام اتوماتیک برای آزمایشگاههای متوسط ​​تا بزرگ که نیاز به تجزیه و تحلیل تعداد بالایی از نمونه ها دارند مناسب تر هستند.

از طرف دیگر دستگاه های نیمه اتوماتیک بیشتر برای آزمایشگاه های کوچکتر یا کلینیک های پزشکی طراحی شده اند که حجم کمتری از نمونه دارند. در این مدل ها ، آنالایزر باید هر تست را بصورت جداگانه آماده کند و بنابراین سرعت تست آنها پایین تر است و اتوماتیک نیستند.

سرعت: تعداد نمونه های آنالیز شده در ساعت است. این نرخ با استفاده از الکترودهای یون گزین بسیار بهبود یافته است (به سؤال انواع تکنولوژی های اندازه‌گیری استفاده شده در آنالایزر بیوشیمی مراجعه کنید).

مد دسترسی رندوم: این حالت انعطاف پذیری بالایی را ارائه می دهد ، خصوصاً برای آزمایشگاه ها و بیمارستان هایی که میزان فعالیت متوسط ​​تا بالایی دارند. آنها با محدودیت های فزاینده ای روبرو هستند و باید ضمن افزایش بهره وری ، زمان پردازش را کاهش دهند. با مد دسترسی رندوم ، امکان بارگیری تصادفی و پیوسته نمونه ها و محاسبه نتایج ، به صورت بیمار به بیمار و  در اسرع وقت امکان پذیر می شود. و این اجازه می دهد سرعت به نرخ های جالبی مانند 800 تست فوتومتری در هر ساعت برسد.

نکات کلیدی که باید هنگام انتخاب آنالایزر بیوشیمی به یاد داشته باشید:
⦁    تکنیک های اندازه گیری
⦁    مدهای عملکردی
⦁    سرعت دستگاه
⦁    مدیریت نمونه
⦁    مصرف معرفها

معرف ها و نمونه ها چگونه مدیریت می شوند؟

مدیریت آنها  با توجه به ظرفیت آنالایزر تعیین می شود. یک آنالایزر نیمه اتوماتیک در یک زمان فقط یک نمونه را تجزیه و تحلیل می کند. از طرف دیگر ، ساخت یک دستگاه اتوماتیک متفاوت بوده و دارای دو تانک است که شامل موارد زیر می باشد:

• قفسه ای که معرف ها در آن قرار می گیرند. آنها بسته به نوع نمونه و آزمایش مورد نظر متفاوت هستند.
• قفسه ای که نمونه های آنالیز در آن قرار می گیرند. این نمونه ها بر اساس تشخیصی که باید انجام شود (تخصص پزشکی) متفاوت هستند: خون ، ادرار ، مایع مغزی نخاعی و غیره.

یک بازوی اتوماتیک ، معرف مورد نیاز برای آنالیز  را از طریق یک تیوب  با دورز مورد نظر در داخل نمونه پیپت می کند .

یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنیم ، حجم معرفها و نمونه هایی است که برای انجام تست توسط آنالایزر مورد نیاز است. این موضوع می تواند در هزینه عملیاتی تأثیر بگذارد. دستگاهی که به مقادیر زیادی معرف نیاز داشته باشد در طولانی مدت پر هزینه تر خواهد بود.

سیستم هایی که دارای حالت دسترسی رندوم هستند (به سؤال در مورد عملکرد آنالایزر بیوشیمی مراجعه کنید) سیستم مدیریت نمونه انعطاف پذیرتری داشته  و در زمان صرفه جویی می کنند ، در عین حال خطر خطاهای انسانی در سیستم های دستی را کاهش می دهند. یک سیستم لوله بارکد به دستگاه اجازه می دهد تست ها را بطور کامل ، کارآمد و با درجه اطمینان بالا مدیریت کند.

چه امکاناتی برای آنالایزر بیوشیمی وجود دارد؟

برخی از مدلها طیف گسترده تری از انواع تحلیل را نسبت به آنالایزرهای قدیمی ارائه می دهند. آنها می توانند برای تخصص هایی مانند ایمونولوژی ، غدد درون ریز ، سم شناسی و انکولوژی استفاده شوند. مدل هایی در بازار وجود دارند که می توانند تا 100 نوع آنالیز را انجام دهند. سیستم هایی نیز وجود دارند که به منظور  بهینه سازی گردش کار ، نمونه های بیوشیمی و ایمنواسی را بطور همزمان پردازش می کنند. این امر  و موارد اینچنینی، نیاز به رسیدگی به مدیریت نمونه ها  در بین ماژول ها را از بین می برد.

علاوه بر این ، برخی آنالایزرهای بیوشیمی برای به اشتراک گذاری بهتر اطلاعات بیمار  دارای اتصال وایرلس هستند، به ویژه در آزمایشگاه هایی که دارای LIS (سیستم اطلاعات آزمایشگاهی) هستند.