استاندارد وسایل حفاظت تنفسی- تجهیزات و روش های آزمون- قسمت ۷: روش های آزمون عملکردی INSO 19694-7

پیش گفتار

استاندارد «وسایل حفاظت تنفسی- تجهیزات و روش های آزمون - قسمت 7: روش های آزمون عملکردی» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی به عنوان استاندارد ملی شماره 5 تهیه و تدوین شده، در ششصدو چهل و هفتمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 95٫11٫28 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود، هنگام تجدیدنظر در کمیسیون های مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی زیر به روش «معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی مزبور است:

ISO 16900-7: 2015, Respiratory protective devices- Methods of test and test equipmentPart 7: Practical performance test methods

مقدمه

این استاندارد به عنوان مکمل استانداردهای عملکردی وسایل حفاظت تنفسی (RPD) در نظر گرفته شده است. روش های آزمون برای وسایل حفاظت کامل یا بخش هایی از آن مشخص شده است. اگر انحراف از روش آزمون داده شده در این استاندارد ضروری باشد، این انحرافها باید در استاندارد عملکردی مشخصشود.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین آزمون های عملکردی برای وسایل حفاظت تنفسی (RPD) است. هدف از این آزمون ها، تعیین ذهنی آن ویژگی ها، مشخصه ها و کارایی RPD مرتبط است که با آزمون های توصیف شده در استانداردهای دیگر نمی توان آنها را تعیین کرد. این موارد هنگامی که در شرایطی کاملا مشابه با شرایط استفاده واقعی توسط کاربر پوشیده شده است، تعیین می شوند.

مراجع الزامی

در مراجع زیر ضوابطی وجود دارد که در متن این استاندارد به صورت الزامی به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب، آن ضوابط جزئی از این استاندارد محسوب میشوند. در صورتی که به مرجعی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی آن برای این استاندارد الزام آور نیست. در مورد مراجعی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه های بعدی برای این استاندارد الزام آور است. 

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.