استاندارد شوک و ارتعاشات مکانیکی - ارتعاشات دست و بازو- روشی برای اندازه گیری قابلیت انتقال ارتعاشات مواد انعطاف پذیر وقتی توسط دست و بازو باگذاری می شوند INSO 20339

پیش گفتار

استاندارد «شوک و ارتعاشات مکانیکی - ارتعاشات دست و بازو- روشی برای اندازه گیری قابلیت انتقال ارتعاشات مواد انعطاف پذیر وقتی توسط دست و بازو باگذاری می شوند» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط توسط سازمان ملی استاندارد ایران تهیه و تدوین شده است و در پانصد و شصت و هشتمین اجلاس کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1394/ 12 / 19 مورد تصویب قرار گرفته است ، اینک به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود . برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع ، علوم و خدمات ، استانداردهای ملی ایران در مواقع لزوم تجدید نظر خواهد شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح و تکمیل این استانداردها ارائه شود ، هنگام تجدید نظر در کمیسیون فنی مربوط مورد توجه قرار خواهد گرفت . بنابراین ، باید همواره از آخرین تجدید نظر استانداردهای ملی استفاده کرد .

منبع و ماخذی که برای تهیه این استاندارد مورد استفاده قرار گرفته به شرح زیر است :

ISO 13753:1998. Mechanical vibration and shock - Hand-arm vibration - Method for measuring the vibration transmissibility of resilient materials when loaded by the hand-arm system.

مقدمه:

این استاندارد در پاسخ به تقاضای رو به رشد در ارتباط با حفاظت از افراد در برابر خطرات ناشی از آسیب های مواجهه دست با ارتعاش منتقل شده به آن تدوین شده است. استانداردهای مختلفی به منظور اندازه گیری و ارزیابی خطرات مواجهه با ارتعاش و روش های آزمون نوعی ابزارها و فرآیندهای خاص به این استاندارد ارجاع می دهند. مواد انعطاف پذیر برای پوشش دستگیره ها و ساخت دستکش ها به کار می روند. انتظار می رود در هر دو مورد شدت مواجهه با ارتعاش را کاهش دهند. این استاندارد روشی را برای اندازه گیری میرایی ارتعاش در یک نمونه از ماده به شکل یک ورق تخت یا لایه ای را تشریح می کند. در برخی موارد ممکن است ماده از دو یا چند لایه، صفحهای را تشکیل داده باشد. این اندازه گیری آزمایشگاهی بوده و یک رویه تکرارپذیر و قابل اعتماد را پیشنهاد می کند. در این استاندارد فرض می شود که ماده رفتار خطی داشته و جرم آن در مقایسه با جرم بارگذاری شده بر روی آن ناچیز می باشد. (اصلاحاتی برای جرم ماده در صورت نیاز باید اعمال شود). این روش امپدانس ماده را به هنگام بارگذاری توسط جرمی که نیروی فشاری آن معادل با نیروی ناشی از گیرش دست می باشد، تعیین میکند.

این کار با اندازه گیری تابع تبدیل ماده بارگذاری شده در تمام فرکانس های مورد نیاز انجام می شود. انتقال ارتعاش به هنگام بارگذاری توسط دست با استفاده از مقادیر استاندارد امپدانس دست- بازو و مقادیر امپدانس اندازه گیری شده ماده محاسبه می شود. امپدانس به کار رفته در این استاندارد، برای کف دست به هنگام چنگش دستگیره استوانه ای می باشد. نتایج انتقال پذیری ممکن است برای انگشتان کاربرد نداشته باشد. امپدانس در جهت Zn سیستم دست بازو وقتی که ماده تحت فشار است، به کار می رود. پیوست ب حاوی مبنای ریاضی این روش می باشد. اگر نتایج این رویه اندازه گیری، انتقال پذیری بیشتر از 06 را برای تمام فرکانس های ارتعاشی تا 500 هرتز نشان دهد، آن ماده احتمالا هنگام استفاده در شرایط کاربردی در همان محدوده فرکانس، میرایی بیشتری نخواهد داشت. توصیه میشود در شرایط کار واقعی، آگاهی از قابلیت انتقال به عنوان تابعی از طیف فرکانسی منبع ارتعاش بسیار مناسب و مفید باشد.

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد تعیین رویه ای برای تعیین قابلیت انتقال ارتعاشات مواد انعطاف پذیری است که با دست و بازو تحت بار قرار می گیرند. این روش برای همه موادی که رفتار خطی دارند کاربرد دارد.

انتظار می رود این روش در بیشتر مواد حاوی فوم الاستیک، لاستیک و لباس های بافته شده، نیز معتبر باشد. این روش می تواند برای سیستم های ترکیبی مانند البسه با پوشش لاستیک یا فوم نیز اعمال شود. انتظار می رود نتایج این آزمون آزمایشگاهی، برای غربالگری موادی که برای میرا کردن ارتعاشات بر روی دستگیره ابزار پوشش داده می شوند و نیز موادی که برای ساخت دستکش از آنها استفاده می شود، قابل استفاده باشد. این نتایج می تواند مواد را برای دستکش ها طبقه بندی کند اما الزاما قابلیت انتقال دستکش های ساخته شده از این مواد را پیش بینی نمی کند (به استاندارد ملی ایران شماره 19261 مراجعه شود).

مراجع الزامی

مدارک الزامی زیر حاوی مقرراتی است که در متن این استاندارد ملی ایران به آن ها ارجاع داده شده است . بدین ترتیب آن مقررات جزئی از این استاندارد ملی ایران محسوب می شود. در صورتی که به مدرکی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدید نظرهای بعدی آن مورد نظر این استاندارد ملی ایران نیست . در مورد مدارکی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آن ها ارجاع داده شده است ، همواره آخرین تجدید نظر و اصلاحیه های بعدی آن ها مورد نظر است. 

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.