استاندارد لیزر و تجهیزات مرتبط با لیزر - روش های آزمون پارامترهای باریکه لیزر پایداری مکانی باریکه INSO 21737

پیش گفتار

استاندارد « لیزر و تجهیزات مرتبط با لیزر - روشهای آزمون پارامترهای باریکه لیزر پایداری مکانی باریکه» که پیش نویس آن در کمیسیون های مربوط بر مبنای پذیرش استانداردهای بین المللی به عنوان استاندارد ملی ایران به روش اشاره شده در مورد الف، بند 7، استاندارد ملی شماره 5 تهیه و تدوین شده، در ششصد و هفتاد و ششمین اجلاسیه کمیته ملی استاندارد مهندسی پزشکی مورخ 1396 / 02 / 16 تصویب شد. اینک این استاندارد به استناد بند یک ماده 3 قانون اصلاح قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، مصوب بهمن ماه 1371، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می شود. استانداردهای ملی ایران بر اساس استاندارد ملی ایران شماره 5 (استانداردهای ملی ایران - ساختار و شیوه نگارش) تدوین می شوند. برای حفظ همگامی و هماهنگی با تحولات و پیشرفت های ملی و جهانی در زمینه صنایع، علوم و خدمات، استانداردهای ملی ایران در صورت لزوم تجدیدنظر خواهند شد و هر پیشنهادی که برای اصلاح یا تکمیل این استانداردها ارائه شود، در هنگام تجدیدنظر در کمیسیون فنی مربوط، مورد توجه قرار خواهد گرفت. بنابراین، باید همواره از آخرین تجدیدنظر استانداردهای ملی ایران استفاده کرد.

این استاندارد ملی بر مبنای پذیرش استاندارد بین المللی زیر به روش «معادل یکسان» تهیه و تدوین شده و شامل ترجمه تخصصی کامل متن آن به زبان فارسی می باشد و معادل یکسان استاندارد بین المللی مزبور است:

ISO 11670: 2003 + Cor. 1: 2004, Lasers and laser-related equipment - Test methods for laser beam parameters - Beam positional stability

مقدمه

مرکز باریکه لیزر به صورت مرکز هندسی لکه یا گشتاور فضایی مرتبه اول توزیع چگالی توان تعریف می شود. محور انتشار باریکه، خط مستقیمی است که مرکز دو صفحه مختلف در یک محیط همگن و یکنواخت را به هم متصل می کند. ناپایداری محور باریکه در اثر تغییر مکان عرضی و جابه جایی زاویه ای است، که ممکن است نسبت به زمان یکنواخت، دوره ای یا تصادفی باشد. جابه جایی باریکه لیزر در تمام جهتها، دارای توزیع دامنه های تصادفی و یکنواخت است. عموما، ممکن است باریکه در یک جهت حرکت بیشتری داشته باشد. اگر جهتی دارای برتری باشد، روش ارائه شده در این استاندارد می تواند به منظور تعیین جهت محور -د باریکه نسبت به محور مختصات آزمایشگاه مورد بهره برداری قرار گیرد. این استاندارد اصول کلی برای اندازه گیری این کمیتها را بیان می کند. علاوه بر آن تعاریف، اصطلاحات و نمادهای مورد استفاده، مرتبط با مکان باریکه در این استاندارد ارائه میشود.
استاندارد ملی ایران شماره 21737: 1395

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، ارائه روش هایی برای تعیین موقعیت و پایداری زاویه ای باریکه لیزر می باشد. مجموعه آزمون های ارائه شده در این استاندارد به منظور استفاده جهت آزمون و مشخصه یابی لیزرها است.

مراجع الزامی

در مراجع زیر ضوابطی وجود دارد که در متن این استاندارد به صورت الزامی به آنها ارجاع داده شده است. بدین ترتیب، آن ضوابط جزئی از این استاندارد محسوب می شوند. در صورتی که به مدرکی با ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، اصلاحیه ها و تجدیدنظرهای بعدی آن برای این استاندارد الزام آور نیست. در مورد مراجعی که بدون ذکر تاریخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه های بعدی برای این استاندارد الزام آور است.
 

ادامه این استاندارد را میتوانید از لینک زیر دانلود کنید.