فلومترهایی که برای اندازه گیری میزان جریان گاز که از طریق یک ساختار آناتومیک (به طور معمول راه های هوایی) یا لوله یک دستگاه پزشکی (به عنوان مثال ، دستگاه بیهوشی) یا سیستم گاز طبی طراحی شده اند. فلومترهای گاز معمولاً از ابزارهای کامپیوتری استفاده می کنند که فلو را با استفاده از تکنیک های الکترومکانیک ، لیزر ، الکترومغناطیس ، فراصوت و یا روش های دیگر اندازه گیری می کنند. از فلومتر های گازی در مراکز بهداشتی و درمانی برای اندازه گیری اکسیژن ، هوا ویا فلوی سایر گاز های تنفسی،ابزارهایی که برای اندازه گیری و یا کالیبراسیون فلوی گاز در دستگاه های پزشکی (به عنوان مثال ، ونتیلاتورها ، دستگاه های بیهوشی) یا سیستم های گاز طبی در حین بازرسی یا اقدامات کالیبراسیون استفاده می شود ، غالباً به عنوان جزئی یکپارچه از تسترهای تجهیزات اختصاصی (به عنوان مثال ، تسترهای پنوماتیک). ابزارهای اختصاصی که برای اندازه گیری حجم گاز تنفسی (به عنوان مثال اسپیرومتر ها) و جریان در تست های تشخیصی در نظر گرفته شده اند نیز موجود هستند.
برای مثال فلومتر اکسیژن (Oxygen Flowmeter)، برای تنظیم جریان و مرطوب سازی اکسیژن مورد نیاز بیمار استفاده می شود. فلومتر از طریق آداپتور به آتلت اکسیژن موجود در بالای سر بیمار متصل می شود و اکسیژن مورد نیاز بیمار را فراهم می کند. نرخ اکسیژن به صورت لیتر بر دقیقه می باشد که توسط پزشک متخصص تجویز می شود. این میزان توسط پیچ ولوم موجود در روی فلومتر قابل تنظیم می باشد. برای تامین رطوبت اکسیژن خروجی از لیوان مرطوب استفاده می شود چرا که هوای خشک می تواند باعث خشک شدن و آسیب دیدن مجاری تنفسی شود. درون لیوان مرطوب با آب مقطر پر می شود و اکسیژن خروجی در تماس با آب مرطوب می شود.