معرفی دستگاه آتلت گازهای طبی

آتلت گازهای طبی

آتلت گازهای طبی یا به عبارتی پایانه گازهای طبی، وسیله ای است که در انتهای لوله های گازهای طبی در مراکز درمانی قرار میگیرد و از طریق این وسیله اپراتور میتواند به گاز طبی مورد نظر خود دسترسی داشته باشد. آتلت ها معمولا بر روی کنسول های بالای تخت بیمار و کنسول های سقفی نصب میگردند. البته این وسیله به صورت جداگانه و به شکل روکار و یا توکار بر روی دیوار در مراکز درمانی نیز به کار میرود.

جهت سهولت در ضدعفونی اتاق عمل، جنس رویه جعبه در آتلت های مورد استفاده در اتاق عمل، باید از نوع استیل ضد زنگ باشد.

محصولات آتلت گازهای طبی و شرکت های دارنده این محصول را میتوانید از در بخش محصولات وب سایت مدیرنس مشاده کنید.

همانطور که در تصویر فوق مشاهده میکنید، در مراکز درمانی عمدتا چهار نوع آتلت وجود دارد که به ترتیب ذیل تقسیم بندی میشوند:

آتلت با کاور زرد رنگ مربوط به آتلت وکیوم است و با نماد VAC مشخص شده است.

آتلت با کاور توسی رنگ مربوط به آتلت اکسیژن است و با نماد O2 مشخص شده است.  

آتلت با کاور آبی رنگ مربوط به آتلت بیهوشی است و با نماد N2O یا CO2 مشخص شده است.  

آتلت با کاور مشکی رنگ مربوط به آتلت هوای فشرده است و با نماد AIR مشخص شده است.

اشتباه در استفاده از نوع گاز میتواند اثرات جبران ناپذیری به بیمار وارد نماید، به منظور جلوگیری از این اشتباهات هر نوع آتلت دارای کاور با رنگ خاص (همانطور که در بالا شرح داده شد) است و تنها با کلید مخصوص به خودش باز میشود. به این کلیدها آداپتور اطلاق میشود و شیلینگ خروجی گاز، وکیوم و یا فلومتر به آن متصل میگردد.

چهار استاندارد عمده برای ساخت آتلت ها و آداپتورهای آنها وجود دارد: استاندارد فرانسوی (NFS)، استاندارد انگلیسی (BS)، استاندارد ژاپنی (JIST)، استاندارد آلمانی (DIN). تفاوت این استاندارها در شکل آداپتورها نمایان میشود. در شکل زیر تصویری از آداپتورهای انگلیسی را مشاهده میکنید. استاندارد مرتبط با آتلت گازهای طبی را میتوانید در بخش استانداردهای وب سایت مدیرنس پیداکنید.

 برای مثال در استاندارد انگلیسی شیارهایی بر روی آداپتور وجود دارد که با یکدیگر متفاوت است، درحالیکه در استاندارد ژاپنی وجه تمایز بین آداپتورها، پین های روی آنهاست و استاندارد آلمانی از اشکال هندسی برای تمایز بین آداپتورها بهره میبرد.

 نحوه استفاده از گاز اکسیژن (توسط ژنراتور اکسیژن یا اکسیژن ساز بیمارستانی تامین میشود)، هوای فشرده (توسط کمپرسور هوای فشرده یا سیستم هوای مدیکال بیمارستان تولید میشود) یا وکیوم (توسط پمپ وکیوم بیمارستان تامین میشود) داخل آتلت به این ترتیب است که با فشردن آداپتور مختص آتلت (برای مثال آداپتور اکسیژن به آتلت اکسیژن)، آداپتور توسط پین های داخل آتلت قفل شده و گاز مورد نظر و یا وکیوم در اختیار کاربر قرار میگیرد. در انتها برای جداسازی آداپتور از آتلت، اپراتور کلید روی آتلت "اجکت" را فشار داده و آداپتور را خارج میکند.

نویسنده: مهندس علیرضا فرهام