جلوگیری از عفونت ایمپلنت های ارتوپدی در بدن

گروهی در دانشگاه دوک یک سیستم آنتی بیوتیکی به نام، پوشش ضد میکروبی برای جلوگیری از عفونت های اطراف ایمپلنت های ارتوپدی طراحی کرده اند. تا سطوح ایمپلنت های ارتوپدی، در برابر نفوذ باکتری ها مقاوم شوند. این تکنیک شامل اسپری کردن یا رنگ آمیزی سطح ایمپلنت با ترکیبی از پلیمرهای آب دوست و آبگریز، مخلوط با آنتی بیوتیک دلخواه است. سپس به وسیله اشعه ماوراء بنفش داروی آنتی بیوتیک بر روی سطح ثابت میگردد. این پوشش مواد آنتی بیوتیک را در مدت 2 الی 3 هفته آزاد می کند و به کاهش احتمال عفونت در بیمار کمک می نماید.

ایمپلنت های ارتوپدی موجود (مانند ایمپلنت های کمر، پروتز زانو، پروتز لگن) در معرض خطر عفونت قرار دارند که منجر به عوارض بیمار و جراحی های ریویژن یا مجدد می شود. سطح فلزی اکثر ایمپلنت ها مکانی ایده آل برای رشد میکروبی است و جریان خون کمی برای حمل آنتی بیوتیک ها به محل ایجاد می کند. برای بیماران آسیب پذی، این می تواند یک مسئله جدی باشد. به عنوان مثال ، بیماران مبتلا به سرطان استخوان اغلب نیاز به برداشتن استخوان و قرار دادن ایمپلنت دارند، اما رژیم شیمی درمانی آنها معمولاً سرکوب کننده سیستم ایمنی است و آنها را در معرض خطر جدی عفونت در ایمپلنت قرار می دهد.

تاتیانا سگورا (Tatiana Segura) ، محقق شرکت کننده در این تحقیق میگوید: "این بچه ها با انتخاب شیمی درمانی، اندام خود را نجات میدهند، که برای من وحشتناک به نظر می رسد." "تنها چیزی که آنها واقعاً به آن نیاز دارند این است که آن قطعه از استخوان برداشته شود و از ایمپلنت استفاده گردد تا از عفونت جلوگیری کند، زیرا جلوگیری از عفونت بسیار ساده تر از درمان است. بنابراین ، ما به این فناوری پوشش رسیدیم که امیدواریم راه حلی ارائه دهد. "

این سیستم شامل ترکیبی از پلیمرهای آب دوست و آبگریز است. پزشک می تواند آنتی بیوتیک دلخواه خود را با پلیمرها مخلوط کرده و سپس آن را اندکی قبل از عمل به ایمپلنت بمالد، با استفاده از اشعه ماوراء بنفش یک واکنش شیمیایی آغاز میشود که دارو را بر روی سطح ایمپلنت بی حرکت می کند. آنتی بیوتیک را می توان بر اساس ناحیه تحت درمان یا بر اساس دانش میکروب های موجود انتخاب کرد. این مخلوط را می توان از طریق اسپری، رنگ آمیزی یا غوطه وری استفاده کرد و بنابراین سیستم بسیار انعطاف پذیر است.

سگورا می گوید: "پوشش ما می تواند شخصی سازی شود زیرا می تواند تقریباً از هر آنتی بیوتیکی استفاده کند." پزشک می تواند آنتی بیوتیک را بر اساس محل کاشت دستگاه در بدن و عوامل بیماری زا رایج در هر نقطه از جهان که جراحی در حال انجام است ، انتخاب کند.

نکته جالب این است که روش جدید در موش ها آزمایش شده است و 100 درصد کاهش عفونت های مربوط به ایمپلنت را نشان می دهد.

کریستوفر هارت ، یکی دیگر از محققان میگوید: "ما نشان دادیم که یک پوشش مراقبت کننده و آزاد کننده آنتی بیوتیک، ایمپلنت ها را در برابر چالش های باکتریایی محافظت می کند و می تواند به سرعت و با خیال راحت در اتاق عمل بدون نیاز به اصلاح ایمپلنت های موجود استفاده شود."