این استاندارد ملی فرآیندی برای تولید کنندگان در جهت تحلیل، تشخیص، طراحی، تصدیق و صحه گذاری قابلیت استفاده، در صورتیکه به ایمنی پایه و عملکرد ضروری تجهیزات الکتریکی پزشکی مرتبط باشد، را تبیین می کند.
توصیه ها خرید تخت الکترونیک بیمارستانی به دو دسته تقسیم شده اند: تخت های مورد استفاده در بخش های مراقبت های ویژه و تخت های طراحی شده برای استفاده عمومی. برای هر دو نوع تخت، توصیه می شود که برخی از کنترل های بیمار و پرستار در دسترس باشد، از جمله کنترلهای پوزیشن دهی و احضار پرستار و همچنین قفل بیمار. دکمه ها باید با علامت های کاملا واضح قابل شناسایی باشند تا برای بیمار قابل فهم باشد.
استاندارد ملی | الزامات عمومی برای ایمنی پایه و عملکرد ضروری تجهیزات الکتریکی پزشکی، حفاظت در برابر تابش در تجهیزات اشعه ایکس تشخیصی در این قسمت قرار گرفته است.
توصیه هایی برای حداقل الزامات عملکرد برانکارد پرتابل بیمارستانی به شرح زیر می باشند.
مشخصات توصیه شده برای هر دستگاه شامل یک دسته می باشد که تمام سیستم های ضد عفونی بدون قابلیت استریلیزاسیون را در بر میگیرد. دستگاه شستشو / ضدعفونی کننده باید حداقل شش سیکل داشته باشد: پیش شستشوی سرد، شستشو با مواد شوینده، شستشو با آب، شستشو با آب مقطر، شستشو / روان کردن و خشک کردن. این چرخه ها برای آماده سازی و ضدعفونی کردن ابزار قبل از استریل توصیه می شوند.
انتخاب یک دستگاه تحلیلی بالینی در درجه اول به امکانات سنجشی موجود در دستگاه، توان عملیاتی سیستم و قابلیت تطبیق پذیری سیستم با حجم ها و نیازهای آزمایشی مختلف در بیمارستان یا مرکز آزمایشگاهی بستگی دارد.
خریداران باید به دنبال اسلیت لمپ هایی باشند، که حداقل عرض و طول قابل تنظیم اسلیت آن در حدود 0 تا 10 میلی متر باشد. چرخش 0 تا 90 درجه ای یا بیشتر برای سیستم روشنایی توصیه میشود. میکروسکوپ وسیله باید دو چشمی بوده، و حداقل قابلیت بزرگنمایی در حدود 10 برابر را داشته باشد. فیلتر جذب گرما و کاور وسیله نیز توصیه میگردد.
پیکربندی سیستم به عنوان مثال: دارای چرخ دستی متحرک، روی میزی، بصورت نوت بوک، سرپایی و یا ساکن بودن وسیله، باید مشخص باشد؛ پیکربندی باید مبنی بر نیازهای کاربر و روش های آزمون انتخاب شوند. باید مشخص شود، که آیا دستگاه مبتی بر یک کامپیوتر استاندارد است، و یا اینکه دستگاه یک ابزار ثبت کننده دیجیتالی سفارشی است.
دستگاه باید نشانگرهایی برای وضعیت باتری، اتصال سست الکترود، وضعیت سیستم و آرتیفکت ها داشته باشد. همچنین باید قادر به ذخیره سازی شکل موج های ECG، برای بازیابی بعدی، چاپ و انتقال باشد. الکتروکاردیوگراف باید امکان وارد کردن اطلاعات بیمار را به اپراتور بدهد؛ این اطلاعات در هر ثبت حداقل باید شامل . . .